Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.10.1923, Side 7

Tímarit íslenskra samvinnufélaga. 53
sem leið, hvort fyrirtækið ætti að vera hlutafélag eða
samvinnufyrirtæki. Kaupmenn á Húsavík eru hvorki marg-
ir né sérlega miklir fyrir sér. þeir vildu samt fá að tala
með og helst að ráða forminu. Eltu þá einstaka þægar
sálir í sveitunum, þær sem eru svo tortryggar, að þær
geta varla í félagsskap verið. Ef þetta fólk hefði ráðið,
var tilganginum spilt meir en til hálfs. pá var fyrirtækið
orðið gróðafyrirtæki fyrir hluthafana. þeirra hagur var
að selja öllum sem dýrast vinnu tóvélanna. En af því að
Sig. Bjarklind kaupstjóra og öðrum góðum kaupfélags-
mönnum tókst að vernda hugmyndina fyrir þessum ágangi
óviðkomandi manna, er nú trygt að fyrirtækið miðar vinnu
og verð við þarfir bændanna, sem nota og eiga fyrirtækið.
Ingólfi Bjamasyni, þingmanni Suður-pingeyinga, tókst að
útvega fé að láni úr landssjóði til þessa fyrirtækis. Má
telja víst, að það lán verði veitt. því að þótt hart sé í ári,
hæfir síst að spara fé við þau fyrirtæki, sem eins og þetta
létta fyrir að. klæða landsbúa og vinna úr torseldri fram-
leiðsluvöru.
Rétt í byrjun kreppunnar hafði sr. Ásgeir
Kaupfélag í í Hvammi í Dölum gengist fyrir kaupfé-
Stykkishólmi. lagsstofnun í Stykkishólmi. Skyldi það ná
yfir flestalla sveitahreppa á Snæfellsnesi,
nokkuð af eyjunum og yfir á Fellsströnd. Var til félags-
ins stofnað meir með kappi en forsjá, enda hefir for-
göngumaðurinn síðar unnið eftir sinni litlu getu að því, að
efla suma helstu andstæðinga samvinnunnar til valda í
landinu. Hús var keypt í Stykkishólmi af ekkju kaupmanns
nokkurs. En vegna fjárhagsörðugleikanna var ekki byrjað
þar fyr en í vor. Eitt af síðustu verkum Hallgríms Krist-
inssonar áður en hann lagðist, var að skreppa vestur í
Stykkishólm og koma skipulagi á þetta mál. Kaupstjórinn
var ráðinn Sigurður Steinþórsson. Hann hafði lokið ágætis
prófi á Samvinnuskólanum. Unnið síðan tvö ár hjá Sig.
Bjarklind á Húsavík. Var undirbúningur hans í góðu lagi,
eftir því sem verið getur um unga menn. þó ætti það helst
að vera regla, að enginn maður yrði kaupfélagsstjóri, nema