Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.10.1923, Qupperneq 39

Tímarit íslenskra samvinnufélaga. 85
steypu. Stendur hún á sléttri vallendisflöt hjá pverá. Er
það eflaust rammbygðasta fjárrétt landsins. Grjótháls
tekur við norðan við pverá, sem nú var örgrunn. Yfir háls-
inn liggur upphleyptur vegur; meðfram honum eru vallend-
isbrekkur og skógarrunnar. Hvíldum við í einni brekku,
því veður var heitt og félagarnir enn ókomnir. paðan er
mjög fagurt útsýni suður yfir undirlendið, alt til Skarðs-
heiðar. Fjöllin með dölunum mynda einskonar skjólgarð
um undirlendið; er því veðursæld í sveitum þessum.
pegar sást til samferðamannanna, héldum við af stað,
og náðu þeir okkur von bráðar. Við fórum síðan að
Hvammi í Norðurárdal. Ilöfðu Mýramenn þá beðið okkar
þar frá því kvöldið fyrir. það varð að samkomulagi, að
sumir okkar gistu í Hvammi, en aðrir færu að Sveina-
tungu, sem er þar nokkru ofar.
í Hvammi býr Sverrir búfræðingur Gíslason, prests í
Stafholti. Er hann ungur bóndi; keypti hann jörðina þeg-
ar hann byrjaði búskap, oð gerir mikið að jarðabótum. i
Norðurárdalur er harðindasveit, en sumarfögur. Sló
aðeins grænum lit á túnin, en hagar voru rýrir fyrir hesta
okkar. Augljós harðindamerki sáum við ofar í dalnum, sem
von var, eftir hinn stranga vetur.
í Sveinatungu býr Jón Guðmundsson ostagerðarmað-
ur. Gráðaosturinn var þar á borðum meðal annars; er hann
allra osta dýrastur, sem hér eru tilbúnir. Jón kvartaði um,
að erfitt væri að fá ærmjólk til ostagerðarinnar, þótt hátt
væri boðið. Bændur telja það varla borga sig að selja mjólk-
ina, á móts við það, að láta ær ganga með dilkum.
Frá Sveinatungu komumst við seint af stað, sem okk-
ur var bagalegt, því þennan dag fórum við yfir Holtavörðu-
heiði, og til þess að geta haldið áætlun, þurftum við að
komast'norður að Söndum í Miðfirði. En komumst ekki
nema að Melum og Stað í Hrútafirði. Frá Sveinatungu að
Melum vorum við 6 klukkustundir.
þetta var fyrsti dagurinn, sem við vorum allir sam-
an, ferðafélagamir, aðeins 10 að tölu, og því ekki hálfdrætt-