Andvari - 01.01.1907, Qupperneq 33

Tómasar Sæmundssonar.
27
haíi hvergi á ferðum sínum geðjast hetur að hæði
fólki og landsháttum en á Prússlandi.
Vona ég, að þetta sýnisliorn ferðabókar séra
Tómasar nægi, til þess að sýna hve vel hann lieflr
tekið eftir öllu, sem tyrir augun bar, og jafnframt því
hve mikils fróðleiks vér höl'um farið á mis við það,
að höfundinum entist ekki aldur til að ijúka við rit-
ið, svo það yrði prentað i þeirri mynd, sem hann
hafði hugsað sér.
Við fórum á stað [frá Leipzig] undir liádegið 17.
ágúst 1832]. Eru héðan 12 mílur til Dresden, stefnt
fyrst til austurs, síðan til landsuðurs. Fór ég þetla
með landkerru, en eigi með póstvagni; kostar það
minna, en gengur seint, því að þvílíkir skifta eigi um
hesta, fara vanalega 8—10 mílur á dag og halda
kyrru fyrir á nóttum; er liaganlegasl að ferðast með
þvílíkum, þegar ekki þarf að flýta sér, því að mað-
ur hefir bezta næði til að sjá alt sem [auganu] mætir
á veginum. Fara þeir jafnan snemma á stað á
morgnum, á jafnaðarlega svo sem tvo tíma um mið-
degið, til að taka morgunverð og fá hestunum hvíld
og fóður, og eru svo komnir í áfangastað fyrir sólarlag.
Kostar sjaldan keyrsla hjá þeim, ásamt fæði og næt-
urstað, meira en keyrslan einsömul með póstvögn-
um og er því slílct ferðalag bæði náðugra og lilgangs-
samara fyrir þann, sem ferðast til að skoðast um
hvort sem er og ekki þarf að llýta sér. Fór ég svo
ætíð, er ég gat því viðkomið og eitthvað var að sjá
á landinu. Vegurinn liggur beint til austurs og er fyrst
um sinn sléttlent eins og að undanförnu. Áðum við
fyrst í Wiírzen, sem er hér um bil 3 milur frá Leipzig.
Var þar efnað til steinbrúargjörðar með íjarskaleg-
um kostnaði yfir litla Iænu, sem rann fyrir vest-