Andvari - 01.01.1907, Qupperneq 48

42
Af suðurgöngu
verkanir júlí-stjórnarbyltingarinnar á Frakklandi sýndu
sig sem ákafast um alt; höfðu þá Belgiskir rifið sig
frá Hollandi, Bologna og fleiri lönd hins heilaga föður
leitast við að losna við kirkjuna; Pólen var uppi á
móti Rússlandi, en varð aftur að gefa sig upp á [náð
og] ónáð eftir sína löngu frækilegu mótstöðu. Það
varð því enginn til að blanda sér í tiltæki Saxa, þar eð
hinum maktgjörnu kongum, er næst bjuggu, leizt bæði
ráðlegast að halda kyrru fyrir að dæmi hinna frjálslyndu
þjóðanna, Enskra og Franskra, við þvílik tækifæri,
og líka þótti varlegra i þvílíkri tíð að sjá um sig, en
seilast þangað, sem fjær var. Tókst því Söxum
stjórnarbylting þessi liæglega, er konungurinn líka
var nýkominn á tróninn, gamall og ólæginn að liylla
að sér þjóðina, liverri liann að trúarbrögðum og öðru
var frábitinn og átti því fáa, sem drægi hans laum,
nema ætlingja sína, sem ríki skyldu taka eftir hann.
Voru Saxar, sem von var, ánægðir mjög með fyrir-
tæki þetta, sem gerði þá hluttakandi í stjórninni með
konungshúsinu og settu mjög lítið fyrir sig, þó kon-
ungshúsið bæri sinn harm í hljóði. Var nú búið að
kalla saman lands-stöndin hið fyrsta sinn og voru stór-
ar eftirvæntingar, hvað þau tækju sér fyrir til lands-
ins framfara; var og fyrir hendi hátíð mikil, er halda
átti á nýju stjórnarinnar afmælisdegi þann 4. sept..
Konunginn sá ég, — — er liann lítill mjög og
grettur fremur af elli og niðurbeygður, enda kominn
að áttræðu; barst fyrst fyrir einu ári á hann lcon-
ungstignin, og hefir liann alla æfi verið afskiftalítill,
meinlaus og gagnslaus, sem Saxar segja og svo er
hann enn. — — —
Alt reyndist mér fólk í Dresden viðfeldið og hæg-
látt, en trauðlega stendur það að mentun allri á jafnri
tröppu við Prússa; sýndist mér á ýmsu hér vera
þorplegra; héldu menn sér liér jafnmeira til að sýn-
ast og láta sig þvinga meira hver af öðrum í venjum