Andvari - 01.01.1907, Síða 79
TÓmasar Sæmundssonar.
73
daginn lcið hellirigning mikil og skrugguveður, svo
[að] ég fór að verða hræddur um, að ef þeim niður
slæi, mundu þær hitta mig, þar eð ég liafði gengið
mig vel heitan.
Annars er land þetta fagurt; það er alt hálendi
og fjallásar með fögrum dölum á milli; uppi á ás-
unum sitja alstaðar þykkir skógar, en utan í niður
þaðan akurlönd, og neðst í dölunum slægjulönd og
veitur, sem alt ægir i grasi og má slá oft á liverju
sumri, án annarar ræktunar en að lækjunum, sem
koma ofan frá hálsunum, og er með smáskurðum hag-
anlega dreyft yfir flatlendið. Alf býr fólkið í þorp-
um, sem eru svo sem 2—3 tíma veg hvert frá öðru.
Leizt mér svo sem hér væri rneiri velmegan en í
Böhiuen. Má nú kalla, að maður sé korninn lil
Suður-Þýzkalands, því [að] héðan af hallar öllu land-
inu til landsuðurs; liafa hingað lil frá Berlín all til
Waldmunchen vötn öll leitað lil Elfunnar og með
henni lil Norðursjávarins hjá Hamborg. Héðan af og
alt þar til kemur upp á kambinn fyrir of'an Triest,
hvaðan sjá má hið adriatiska haf og Ítalíu, falla vötn
öll um þann hluta Þýzkalands, er ég í þetta sinn
yfir fór, í Dóná, er fellur suður í Svartahaf.
Hér er glompa á ferðasögu-handriti séra Tóm-
asar og segir þar ekki meira af ferð hans fyr en
hann í marz-mánuði tekur sig upp frá Róm og held-
ur suður eftir Ítalíu. Heíir hánn líklega aldrei skrif-
að meira urn þessa ferð sína til Wien; en í bréfum
lians til föður síns, Sæmundar í Eyvindarholti Ög-
mundssonar, dags. í Wien 14. seid. og Róm 25. marz n.
á., er áframhald ferðasögunnar sagt í höfuðdráttunum.
Scgir þar, að séra T. haíi farið fótgamjandi alla leið
frá Waldmúnchen suður til Regensborgar herandi
»tjörgur« sínar, og koinið þar að kvöldi hins 25.
ágúst. í Regensburg er liann aðeins nóttina, og held-