Andvari - 01.01.1907, Blaðsíða 125

Fiskirannsóknir.
119
sig við seglskipin á hagkvæman liátt, ef eftirspurnin
eftir þeim er lítil og því síður liafa menn efni á að
leggja þau upp og láta þau fúna. Með sæmilegri
hirðu geta víst flest af seglskipunum við Faxaflóa og
víðar enzt í 10—15 ár enn, ef ekki lengur. Eg geri
því ráð fyrir því að þau verði látin slíta sér út á
veiðum, ef þeim hlekkist ekki á. IJá er um að gera
að útgerðin geti borgað sig. Árið sem leið voru
mun íærri menn á hverju skipi við Faxaílóa en áður,
við það verður útgerðin nokkuð ódýrari, en aíli eðli-
lega nokkuð minni, en sé skipshöfnin góðir íiski-
menn, þá geta eílaust 18—20 menn dregið á við 24
•—26, þar sem ófisknir menn eru innan um. Eins
ætti og að revna að fiska með lóðum á bátum frá
kútturunum (eins og Geir Zoéga gerði tilraun með í
suinar), þegar velrarvertíð er úti og veður fara að
kyrrast, við það getur fólk sparast til helminga og
svo má fiska með lóð á miklu meira dýpi en með
færi og hotnvörpu, en víða má eílaust finna góð mið
fyrir þorsk og löngu, heilagfiski, keilu og skötu á
100—150 fðm. dýpi. Auk þess eru stór svæði sem
ekki er svona djúpt á, en ómögulegt að fiska með
botnvörpum vegna botnsins. Þar verður því aðeins
fiskað með lóð eða færi. Svo eru loks síldarveiðarnar
með reknetum. Norðlendingar eru nú fieslir farnir
að láta skip sín ganga á þess konar veiðar að sumr-
inu, en Veslfirðingar og Sunnlendingar eru enn þá
livergi nærri farnir að gefa sig eins mikið að þeim
veiðum og vera ætti. Væri því mjög æskilegt, að
fleiri skip væru látin ganga á þær veiðar að sumr-
inu til og reyna að ná í dálitið meira af síldinni úti
fyrir Norðurlandi, en íslendingar liafa enn gert. Nóg
fer af henni í útlendingana samt. Að líkindum mætti
brúka snyrpinót á stórum kútturum með gangvél í
(hún þyrfti að vera í síldarveiðaskipum yfirieitt).
XJti fyrir vesturströnd landsins, frá Reykjanesi og