Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1914, Síða 85

ALMaKak 1914,
75
GUÐMUNDUR ARNBJÖRNSSON ÍSBBRG, sonur
Arnbjörns Sigmundssonar í Geitdal í SkriSdalshr. í S.-Múla-
sýslu. Kona hans er Ólafía Guðmundsdóttir, systir Guðrún-
ar konu J. Kr. Jónassonar, sem um er ritað í þessum þætti.
Guðmundur ísberg flutti vestur um haf 1887; bjó nokkur ár
nálægt Akra í Norður Dakota, flutti þaðan til Grunnavatns-
bygðar í Manitoba og þaðan eftir fá ár og nam land í
Siglunessbygð og býr þar síðan. Guðin. er góður og forsjáll
búmaður og vel efnaður. Ekki hefir þeim hjónum orðið
barna auðið, en alið hafa þau upp nokkur fósturbörn. Ólafía
kona Guðm. ísbergs er yfirsetukona bygðarinnar, og hefir
haft um hönd smáskamtalækningar og oft tekið að sér að
hjúkra sjúkum og farist það vel. Hjúkrun sjúkra er svo mik-
mikils virði í sveitum eins og hér, þar sem oftast er um
100 mílur að sækja læknishjálp, að þeir er það erfiði stunda
samvizkusamlega, eins og hér hefir átt sér stað, eiga það
skilið að því starfi sé veitt heiðarleg viðurkenning.
PÉTUR JÓNSSON, fæddur að Fróðhúsum í Mýrasýslu
27. Okt. 1836. Giftur 1864, Vigdísi Jónsdóttur, fæddri í
Tungugerði í Þingeyjarsýslu 7. Júlí 1832; er hún nú dáin
fyrir nokkrum árum. Pétur fluttist norður í Þingeyjarsýslu
með séra Benedikt Kristjánssyni í Múla og bjó þar nyrðra
lengstum á Húsavík (íá ár á AkureyriJ, sótti hann þar sjó og
vann ýmsa vinnu, þar á meðal oft að vera fylgdarmaður
erlendra ferðamanna. Árið 1900 flutti Pétur vestur um haf tli
Kristjáns sonar síns er áður var kominn vestur. Nam Pétur
land í Siglunessbygð og reistu þeir feðgar þar bú og hafa
búið þar síðan. Hefir Pétur nú afhent Kristjáni land sitt
til eignar og dvelur hjá honum.
Þó Pétur sé nú 77 ára, er hann enn ern og hraustur og
glaður í anda, og tekur óskelfdur áratogin á litla bátnum sín-
um móti öldunum á Manitobavatni. Hann er sístarfandi og
er lifandi mynd af íslenzkum, umhyggjusömum og heiðar-
legum húsföður. Hann ann Islandi af alhug og kaupir og
les íslenzk blöð öðrum fremur hér, og hans mestu skemti-
stundir eru eflaust þær, að ræða og rifja upp íslenzkar end-
urminningar.