Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1914, Qupperneq 162

152
ÓLAFUR S. THORGEIRSSON :
Þeir félagar lögöu af staö frá Milwaukee 5. maí I874.
Skoðuöu þeir fyrst land í Iowa, en fundu þar ekki nóg af
óteknu landi fyrir félaga sína, svo aö þeir gætu verið ná-
lægt hver öðrum. 1 Nebraska fundu þeir nóg af góðu
landi óteknu, sem járnbrautin (B. M.) bauð fyrir $3—12
ekruna — með sömu kjörum, sem eg gat um fyrri. —
Önnur hver section af þessu landi var tekin upp af
heimilisréttar mönnum, svo ekki var um al-íslenzka ný-
lendu að tala, enda var það ekki áform þessa félags, að
nema land í óbygðum, heldur þar sem þeir þyrftu ekki að
vera langt hver frá öðrum, en gætu þó lært mál og vinnu
af nábúum sínum, og fengið vinnu meðan þeir væru að
koma sér fyrir.
Þeir félagar, Sigfús og Jón, festu síðan kaup á lönd-
um 20 mílur suður frá Lincoln, nálægt bæ sem Firth
heitir; fengu vinnu hjá bændum og plægðu sínar 10 ekr-
urnar hvor á löndum sínum. Skrifuðu þeir félögum sín-
um í Milwaukee Iýsing af plássinu, og voru margir þeirra
alráðnir í að flytjast vestur næsta vor með fjölskyldur
sínar. Ólafur Ólafsson var einn í þeirra tölu; hann var
eini efnamaðurinn í hópnum. Þetta sumar gjörðu engi-
sprettur mikinn skaða á maís, en skemdu ekki annað.
Blöðin gjörðu mikið veður úr þessu, enda kom það hart
niður á þeim, sem voru nýkomnir og höfðu litla bletti
ræktaða ; þeim eyddu þær alveg ; en skildu hinum sem
meira höfðu þó nokkuð eftir til að lifa á.
Þetta dró talsvert kjarkinn úr Milwaukee-mönnum ;
enda fekk Jón Ólafsson Ólaf, forsprakkan sjálfann, með
sér tii Alaska veturinn 1874—5. Sigfús Magnússon fór
heim þann vetur, að sækja heitmey sína, og settist að
heima, og kom ekki vestur aftur fyr en eftir lOeða 12 ár.
Þann vetur voru 3 íslendingar í Nebraska og unnu tveir
af þeim á járnbraut.