Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1914, Side 178

168
ÓLAFUR S. THORGEIRSSON :
svo sem réttritun, landafræSi, danska, enska og þýzka,
þótti þetta mikiS, eftir því sem þá gerSist, og kom mér
aS góSu gagni síSar meir. En eitt virtist mér
þó vanta, sem mér síSar varS ljóst, en þaS er aS
benda unglingum á einhvern vissan atvinnuveg, helzt
þann sem hann kýs sér sjálfur, ef vit er í, svo hann
síSar geti haldiS aS einhverju vissu takmarki. En á
Islandi er þó ekki um margt aS kjósa, og þess vegna
vilja víst allir komast á landssjóS, sem engum er í
sjálfu sér láandi, því fátt annaS er lífvænlegt. Þó
hefir nú þetta mikió breyzt til hins betra, síSan eg fór
af Islandi.
Samkvæmt því sem áSur er skýrt frá, hafSi eg
nú í uppeldinu fengiS nokkurn forSa og gott nesti, til
þess aS byrja ferSina út í lífið, og eftir þetta liSu ungl-
ingsárin og eg vandist fllestri sveitavinnu, stundum í
góSum félagsskap og stundum líka í hinum lakari,
eins og geta má nærri, þar sem oftast voru í heimili
um 20 manns á GrenjaSarstaS í þá daga. Eg var
bráSþroska og fullvaxinn hér um bil 18 ára gamall.
Glímur og fleiri aflraunir voru þá tíSar í sveitunum,
ásamí sundkenslu.
A þessum árum, eSa 1865 og þar eftir, var fariS
aS hreyfa útflutningum frá Islandi, og var eg einn
sem snortinn varS af utanfarar fýsn. Einar Ásmunds-
son í Nesi var hinn fyrsti maður, sem hreyfSi þessu;
útvegaSi hann sér ýms rit og landalýsingar, bæSi á
dönsku og þýzku; gekk þetta milli manna í sveitun-
um, sem gátu notiS þess, og svo sögðu þeir sem þetta
lásu hinum, því allir gjörSust nú forvitnir um þessa
nýlundu. Dreyfðist þetta ótrúlega fljótt út um Þing-
eyjar- og EyjafjarSar-sýslur. Fyrst hafSi þó veriS
minst á Grænland svo Brasilíu og síðast Kanada og
Bandaríkin. Mig fýsti þá að leita gæfunnar í útlönd-
um, og óáran og misindisstjórn hertu á útfararlöng-
uninni. Jón Ólafsson var þá meSal annars aS gefa út