Jörð - 01.06.1942, Qupperneq 86

ir keppendur áreiðanlega i þakkarskuld við hina yngstu áhorfend-
nr, er hjálpuðu þeim til, að ná hinum ýtrasta árangri með „her-
ópum“ sínum og „hávaða“. Það er ekki nema 17.-júní mótið —
ef vel viðrar — sem nýtur þessara „hlunninda“.
Er engin leið, að ráða bót á þessu? Varla skjótlega. En með góðri
stjórn mótanna, svo að ]>au gangi hratt og án dauðra punkta, spenn-
andi kappleikum og rækilegum auglýsingum, ætti mikið að vinn-
ast á í þessu efni. „Dauðu“ punktarnir, sem oft hafa stafað af á-
greiningi stjórnenda, seinlæti og slóðaskap keppenda eða ólieppi-
legri niðurröðun íþrótta, hafa komið óorði á mót frjálsiþróttamanna
og skaðað aðsóknina ákaflega, svo að varla koma aðrir á mótin
en þeir, sem liafa sérstakan áhuga á frjálsíþróttum eða eiga kunn-
ingja meðal keppenda. Greinarhöf. minnist þess einu sinni, er hann
var leikstjóri, að nokkurra mínútna töf varð á leikmóti vegna þess,
að annar keppaiuli af tveimur eða einn af þremur gat ekki mætt fyr,
af þvi að annar var að keppa i buxunum hans(!), og i annað skipti
stóð á keppanda vegna þess, að hann hafði léð öðrum skóna sína.
Svona tafir mega ekki koma fyrir á leikmótum, þó að slíkt sé
skaðlaust á æfingum. — Ef þessum málum væri rétt skipað,
mundu menn koma til að skemmta sér við fagra og lirífandi
kapþleiki hinna ungu atgervismanna — eins og vera ber. Knatt-
spyrnan stendur þarna betur að vígi, þrátt fyrir einhæfni sína, því
alltaf er eitthvað að gerast.
Til dæmis um það, að frjálsíþróttamótin geta gengið greitt og
skrykkjalaust, er mót það, er ensku hermennirnir héldu hér í sum-
ar, sem leið. Það mót gekk svo, að ekki var lát á, frá upphafi til
enda, — aldrei hlé eða dauður punktur. Þar var líka heraginn að
haki, vanir stjórnendur og yfrin þátttaka. Það, sem virðist vanta
hér of oft, er agi og stjórn, og svo er hitt, að sumir þátttakendur
eru i of mörgum greinum. Hefur verið reynt að takmarka þetta,
en reynzt erfitt.
Þessi ádrepa er ekki skrifuð vegna ])ess, að mótin i sumar hafi
gefið sérstakt tilefni til þess, — þvert á móti virðist þetta vera að
skipast í réttara horf, — heldur hins, að um mörg undanfarin ár
hefur ])etta verið mesti ljóðurinn á mótum frjálsiþróttamanna, og
sá, sem mestan skaða hefur unnið aðsókninni. Og aldrei er góð
visa of oft kveðin. En hylli almennings er íþróttunum lífsskilyrði.
Stigatölurnar við afrek keppenda eru ágætar og öruggar lil að
átta sig á afrekslilulfalli sigurvegaranna á mótunum í sumar. Ef
horin eru saman afrek sigurvegaranna á öllum mótunum sést, að
meðalafrek er hæst á vormótinu, 724 stig í sjö greinum, næst er
Meistaramótið með C90 stiga meðalafrek i sextán greinum, en Ak-
ureyrarmótið lakast með 047 stig í tólf greinum. Er þetta að von-
um, því að ágætisafrek Gunnars Huseby hafa mest áhrif á meðal-
84 JÖRÐ