Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1933, Side 133

Eimreiðin - 01.01.1933, Side 133
E'Mreiðin HLUTAFÉLAGIÐ EPISCOPO 113 Endurminning mín um þessa viðhöfn, um brúðkaupið, um t>ennan mannfjölda, þessar raddir og þennan hávaða er óljós °9 í slitrum. í eitt skifti virtist mér leggja fyrir yfir borðið eitthvað, sem líktist þessum brennandi og óhreina anda, sem lagði fyrir yfir hitt borðið. Ginevra var eldrauð í framan, og var ákaflega sterkur glampi í augum hennar. Það var slampi í mörgum öðrum augum, og það voru margir, sem brostu undarlega til hennar. Eg man eftir því, að þungur dapurleiki Iagðist eins og ^íar9 á mig, svo að alt hvarf eins og í þoku. Og ennþá stendur veslings Battista mér fyrir hugskotssjónum. Hann sat t>arna við borðendann, alveg við endann, ótrúlega langt í ^nrtu, og þambaði vínið hvíldarlaust . . . Að minsta kosti ein vika! Ég segi ekki eitt ár, eða einn ^nanuður. En að minsta kosti ein vika, fyrsta vikan. Sá t'mi gleymist aldrei. Ginevra var miskunarlaus. Hún beið ekki e'nn dag, hún byrjaði á böðulsstarfi sínu undir eins á sjálfa bníðkaupsnóttina. t’ó ég ætti að lifa heila öld, gæti ég ekki gleymt þessum 0v*nta hlátri, sem fór mér í gegnum merg og bein og lét mi9 skammast mín fyrir feimni mína og klaufaskap þarna í ^'nimu herberginu. En það var í fyrsta skifti, sem ég fann ^ nlirar ilsku hennar í þessum napra, hæðnislega og ósiðsama tllairi, sem ég hafði aldrei heyrt áður. Ég fann að eitrað kvikindi andaði við hlið mér. 0, herra, hláturinn faldist í tönnum hennar, eins og eitrið "la nöðrunum. Ekkert, alls ekkert, gat hrært hana, hvorki þögul auðsveipni m'n, né þögul tilbeiðsla, né heldur þjáning mín og tár, ekk- erl- Eg hef reynt alt, til að snerta hjarta hennar. Það hefur Ver'ð árangurslaust. Stundum hlustaði hún á mig alvarleg á Sv'PÍnn og með alvarlegu augnaráði, og það var eins og hún mtlaði að fara að skilja mig, en svo alt í einu fór hún að Jasja þessum hræðilega ófreskjuhlátri, sem skein frekar af °nnum hennar en úr augum hennar. Og ég yfirbugaðist. ^ei, nei, ég gæti það ekki. Leyfið mér að tala ekki um Pao, herra. Leyfið mér að hlaupa yfir það. Ég gæti ekki talað 8 L
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.