Eimreiðin - 01.07.1939, Blaðsíða 18

250
VIÐ ÞJÓÐVEGINN
EIMREIÐIN
fyrst og fremst og eingöngu til að örva og styrkja framtak ein-
staklinganna. En einmitt um sömu mundir var sjálf ríkis-
stjórnin, sem er studd af ritstjóranum og blaði hans, að búa
sig undir að leggja niður, vegna almenningsheilla og til þess
að örva og styrkja framtak einstaklingsins, eitt stærsta rikis-
fyrirtækið í landinu. Þeir sem leggja stund á þá patliologia
politica, sem svo mjög er orðin flókin fræðigrein í íslenzku
þjóðlífi, hafa hér fengið enn eitt dæmi til athugunar. í grein
minni tók ég til meðferðar hina þjóðmálalegu þróun hér á landi
þau 20 ár, sem liðin eru síðan fullveldi landsins var viðurkent.
Hafi einhver flokkur tekið sérstaklega til sin það, sem deilt
var á, þá er hann náttúrlega sjálfráður þar um. En undirtektir
manna með ólík sjónarmið og stefnur i þjóðmálum, eins og
þessar undirtektir hafa komið fram munnlega og í bréfuni,
staðfesta þá vissu, að grein mín hafi fyrst og fremst verið leit
að hinum rétta málstað, án tillits til úreltra flokkssjónarmiða.
Vestur-íslendingar eru svo langt frá okkar litla pólitíska
nöldurheimi, að þeim ætti ekki að verða borið á brýn flokks-
ofstæki eða hlutdrægni fyrir álit þeirra á málefnum okkar
hér heima. Með tilliti til þessa fara hér á eftir örstuttir kaflar
úr nýlega mótteknum bréfum tveggja merkra landa í Vestur-
heimi. Annar þessara manna segir í bréfi til mín dags. 3. ágúst
þ. á.: „Rétt í þessu barst mér í hendur síðasta Eimreið. Þykir
mér hún efnismikil að vanda. Einkum er ég þér innilega þalck-
látur fyrir þína tímabæru grein: Baráttan við þokuna.“ Hinn
kemst svo að orði í bréfi til min dags. 11. ágúst þ. á.: „Það
fyrsta, sem mætti sjónum, þegar ég fór að blaða í Eimreiðinni,
var þín ágæta ritgerð: „Baráttan við þokuna“. Ritgerð þessi
ætti að vera lesin af hverjum manni heima. „Baráttan við þok-
una“ er svo hógværlega rituð og svo heilbrigðislega hugsuð,
að hver sem les, mun vakinn til djúprar og alvarlegrar uin-
hugsunar.“
Bæði þessum mönnum og öðrum lesendum mínum, sem sent
hafa mér hlýjar kveðjur í tilefni af grein minni, sendi ég þökk
fyrir vinsemd þeirra. Fylgja þar með hugheilar árnaðaróskir
•— og gjarnan til ritstjórans einnig, sem veitti mér svo ágæta
innsýn í sinn hugarheim, með fyrnefndri grein sinni.
Sveinn Sigurðsson.