Árbók Háskóla Íslands - 02.02.1923, Qupperneq 57

8—9. v.
SKÝRINGAR
47
ur nornunum betur lýst en með því að lála þær eiga ból-
stað undir sjálfum rólum mjötviðar (20. v.).
Sé orðin tekin eins og þau standa: var þeim vettergis
vant ór gulli, unz þrjár kvámu o. s. frv. — þá virðist hljóta
að vera eitthvert beint samband milli alls fyrra hluta vísunn-
ar (ekki aðeins: teitir váru) og siðara hluta. Allir sjá nú, hví-
lik fjarstæða væri að skilja svo, að Ásum hafi farið að verða
féfátt þegar nornirnar komu til sögunnar. En hugsi maður
sér, að þessar þursa meyjar sé fagrar og lævisar jötnadæt-
ur, sendar Ásum til tortimingar, verður alt ljósara. Mætti
minna hér á Skaði og Gerði, sem teknar voru í tölu Ásynja,
og hversu dýrkeypt Frey varð Gerður, þar sem hann fargaði
sverði sínu og kom því i jötna hendur (sjá skýringar við
52. v.). Þessar jötna meyjar koma með nýjar kröfur, þær
vekja ágirnd með Ásum, þeim er ekki lengur veltergis vant,
af þvi að þeir láta sér ekki nægja það gull, sem þeir eiga.
Þannig búa þursameyjarnar undir viðburði þá, sem eru
næsta glapspor: vig Gullveigar. Það er meira að segja ekki
óliklegt, að það sé þær, sem komið hafi Gullveigu í ríki Ása
og átt sé við engar aðrar, þar sem talað er um illa brúði í
22. vísu. — Þessi skilningur styrkist enn meir við það, að
allar vísurnar, sem standa milli 8. og 21. v., eru annaðhvort
siðari viðbót eða standa á röngum stað. En líklega hefur
þessi innskotskafli bolað burt einni upprunalegri visu, þar
sem nánar hefur verið sagt frá áhrifum jötnameyjanna á
goðalífið og 8. vísa með þvi verið tengd við Gullveigar-
kaflann.
9. vísa.
Varla mun nú nokkur skýrandi Völuspár svo íhaldssamur,
að hann áliti alt dvergatalið (9—16. v.) hafa staðið í kvæð-
inu frá upphafi. Jafnvel þótt ekki sé reynt að halda i meira
en 9—10. v. (Björn M. ólsen) eða 9—12. (DH), verða ærnar
mótbárur gegn því. Milli 8. og 9. visu er ekkert skynsamlegt
samhengi. Sköpun dverganna gat ekki verið neitt úrræði til
þess að bæta úr því grandi, sem af þursameyjunum stóð.
Þessi vísa er stæling á 6., 23. og 25. v., en illa gerð: þar er
allsstaðar um vandamál að ræða, en hvað knúði goðin til
ráðstefnu um dvergana? Auk þess virðist hér helzt gert ráð
fyrir, að dvergarnir sé skapaðir úr Ými, en það er ekki í
samræmi við sköpunarsöguna í kvæðinu, eins og hún hefur