Búfræðingurinn - 01.01.1944, Qupperneq 22

20
BÚFRÆÐINGURI N N
Ijósgrænna á lit, með lengri blöðum og allt stórvaxnara og
befur gefið meiri uppskeru en það íslenzka, þó að við jöfn
icjör hafi vaxið. íslenzkt vallarsveifgras hefur gefið um 18%
minna hey af ha en kanadiskt, en meltanleg eggjahvíta í því
íslenzka 52% meiri. Vallarsveifgrasið er seinsproltiö upp af
fræi og gefur ekki fulla sprettu fyrr en á 3. ári frá sáningu.
Stundum koma mjölsveppir á blöð vallarsveifgrassins
(Erysiphe graminis), en venjulega iílil l)rögð að því nema
þar, sem skjól er.
Vallarsveifgrasið er nokkuð ríkt af tilbrigðum, og hafa
fundizt aðallega tvö afbrigði, sem náðst hafa með úrvali af
innlendum uppruna, annað blágrænt og fremur lágvaxið, hitt
störvaxnara og Ijósgrænna á lit. Eflaust er einhver niunur á
þessum tveim afbrigðum, en samanburð á heymagni þeirra
vantar. Með iiezlu fóðurjurtum islenzlcum. Venjulegt sáð-
rnagn á lia 25-—30 kg.
9. Hásveifgras (Poa trivialis).
Er að ýmsu líkt ofangreindri tegund. Hefur uppréttan jarð-
stöngul, oft með löngum, nærri þráðlaga ofanjarðarrenglum,
sem myndar oft nýjar plönlur út frá aðalgrasinu. Vöxtur-
inn þúfumyndandi. Stofnblöðin samanlögð i brumlegunni.
Slíðurlumnan löng og odddrcgin. Blöðin slétt, oft Ijósgræn og
mjókka upp eftir. Ef horft er í gegnum blöðin, sjást 2 hvítar
samhliða línur eftir miðju blaði. Punturinn ekki eins út-
greindur og á vallarsveifgrasi. Stráin blöðótt. Smáöxin 3—4
blóma. Venjuléga 30—70 cm á liæð. Vex viða hér á landi og
er allbreytileg grastegund, en fræ hefur alltaf verið flutt inn
og nokkuð notað í l'ræblöndur. Þroskar fræ í öllum árum
bæði af erlendum og innlendum uppruna.
Er harðger, en elcki mjög varanleg grastegund, inyndar
mjúka, en ekki sérlega sterka grasrót og er fremur slægju-
en beitarjurt. Gefur allgott hey, ef hún er slegin nægilega
snemma eða áður en hún er fullskriðin. Byrjar ekki sprettu
snemma á vorin, en sprellur ört, eftir að fer að hlýna i veðri.
Þolir ekki vel vorfrost. Á bezt við fremur raklendan, frjóan
jarðveg og gefur þar mesta uppskeru, aðallega i fyrri slætti,
en lítinn eftirvöxt. Á ekki við þurrlendan jarðveg. Til þess