Búfræðingurinn - 01.01.1944, Qupperneq 60

58
B Ú F RÆÐINGURIN N
arþörfina. Þar, sem um smáþýft grasléndi er að ræSa, mun vera
hæfilegt að plægja þúfurnar og 2—8 þuml. djúpt á milli þeirra.
Þar, sem um mjög stórþýft land er að ræða, er oft ekki hægt
að plægja nema jjúfurnar, og verðnr öil eftirvinna þar meiri en
á sléttn eða því nær sléttu lándi. Haustplægð jörð verður auð-
unnari að vorinu en vorplægð, og það er oft svo hér á landi,
að kornyrkja er því aðeins framkvæmanleg, svo að vel sé, að
liægt hafi verið að plægjn á haustin. Getur oft viðrað svo á
vorin, að ekki sé hægt að plægja fyrr en um miðjan maí eða
ekki fyrr en á þeim eða eftir þann tima, er sáning ætti að vera
um garð gengin. Ef um venjulega akurjörð er að ræða, er
órannsakað, livort haustplæging gefur meiri uppskeru en vor-
plæging. En vegna |>ess, hve áríðándi það er að sá korninu
snemma vors, er hagkvæmast að plægja kornlandið á haustin,
og þá verður öll vinnsia auðveldari.
Næsla skrefið í jarðvinnslunni er herfingin. Takmark henn-
ar er að mylja og mylda jarðveginn svo vei, að gljúpt og goll
sáðheð verði fyrir kornið. Þetta er þó ekki alltaf auðvelt, ef um
seigan grasrótarbundinn jarðveg er að ræða. Graslendi, sem
plægt hefur verið að haustinu, er oft golt að herl'a á útmán-
uðum, og þá á klaka. Byrja ber herfingu langs eftir strengj-
um, svo að herfið róti síður upp grasrót. Þegar herfað hefur'
verið þannig 2 umferðir hálft í hálft með diskherfi (þ. e., að
helmingur herfisins sé ávallt á síðast lierfaða landinu), ber að
herfa á ská eða horn úr liorni, unz landið er orðið því sem
næst fullunnið. Áburðinum er dreift í landið rétt áður en sáð
er i j>að, og séð svo um, að landið sé þá fullunnið. Ef um
myldna jörð og áður ræktaða er að ræða, má vel komast af
með minni jarðvinnslu. Venjulega þarf þá ekki diskherfi við
lierfinguna, en vailsaherfi eða jafnvel tindaherfi.
Gæta her ]>ess að hyrja vinnsluna svo snemma vors, að
jörðin haldi í sér vetrarraknum, en það er mikilsvert atriði
1 þurrkavorum. Þess vegna er oft áríðandi að byrja herfingu
kornlandisns snemma vors, áður en klaki og raki er alveg
farinn úr plógstrengjunum.
2 Áburður.
Næsta verk jarðyrkjumannsins er að sjá fyrir nægilegum
áhurði í akurlendið. Korntegundirnar komast af með minna
af næringarefnum en taða og kartöflur, en geta þó skilað fullt