Búfræðingurinn - 01.01.1944, Qupperneq 90
88
B U F R Æ Ð I N G U R I N N
óvelkomnar grastegundir hafa lifað af 2 sumra forrækt, og j)\ i
hefur ekki veitt af 3 ára forrækt, þriðja árið þá karöflur og
siðan frægras. Á sandjörð þarf venjulega forrækt á undan fræ-
rækt, og fer það að ínestu eftir því, hvort sandjörðin er algróin
áður. A örfoka sandjörð þarf ekki forræktina, og má þá sá
grasfræinu á fyrstu ])lægingu. Lega jarðvegsins hefur eflaust
löluvert gildi og skjól fyrir verstu áttum. Hallalendi mót snðri
eða suðaustri er eflaust hagkvæmasta landið fyrir frærækt
eins og í'yrir korn og garðjurtir.
.V. Áburður.
Við undirlnining jarðvegarins fyrir frærækt er áríðandi, að
hann komist i gotl ræktunarástand. Eftir kartöflur, seni fengið
hafa nægilegan áburð, er venjulega ekki þörf að gefa mikinn
áburð það árið, sem frægrasinu er sáð. Á jarðveg, sem ekki
hefur fengið meiri áburð en þann, er svarar þörfum þeirra
jurta, er í forræktinni hafa vaxið, verður að gefa nægilegan.
áburð fyrir frægrasið. Hér liefur reynzt hæfilegt að nota 350—
400 kg túnnitrophoska á ha. Árið eftir, ef um fræþroskun
hefur verið að ræða, 150—200 kg kalí, 300 kg superfosfat og
100—150 kg kalksaltpétur á ha, borið á raðirnar, en ekki yfir
landið allt. Er þetta miðað við leirmóajörð. Áríðandi er við
frærækt að bera rikulega á með kali og fosfórsýru, því að þessi
áburðarefni styðja mjög að fljótri og góðri fræþroskun, en ef
þau vantar, seinkar það þroskun, og fræræktin verður ótrygg.
Það er mjög áríðandi við grasfrærækt að bera allan áburð
mjög snemma á, í apríl eða fyrstu dagana í maí, því að þá fær
l’rægresið áburðinn, strax og gróður fer að lií'na, en það örvar
sprettuna betur en ef nauðsynleg næringarefni eru borin á
síðar, þegar grasið er l'arið að spretta. Ef grastegundunum er
hreiðsáð til fræræktar, verður að gefa allt að % meiri áburð
en fyrr er sagt. En við breiðsáningu fæst venjulega minna
fræ af flestum tegundum, og mun síðar að því vikið.
Báfjáráburð má vel nota við grasfrærækt, en aðeins það árið,
sem fræinu er sáð. Hæfilegt hcl'ur reynzt að plægja niður 40—-
50 tonn á ha. Þarf ekki annan áburð það árið, en aðallega kalí
og fosfórsýru árið eftir. En eins og fyrr er gelið, er ekki þörf
að nota búfjáráburð, ef sáð er i kartöfluakur, sem notið hefur
húfjáráburðar til ræktunarinnar. Þær athuganir, sem gerðar