Búfræðingurinn - 01.01.1944, Page 145
B Ú F R Æ Ð I N G U R I N N
143
„Það er alvarlegasta hættan á endingu þessara húsa, ef
ekki er hægt að útiloka ryðið. Trúi ég ekki öðru en það
mætti takast ún verulegs aukakostnaðar, en þeirri spurningu
ættu járniðnaðarmenn að geta svarað. Sá mikli kostur er við
þetta hús, hvað beitarfé snertir, að þótt fé komi vott inn að
kvöldi, er það þurrt að morgni, a. m. k. ef vindur er. Og ég álit,
að þessi gerð húsa sé hentug i votviðrissveitum og sérstaklega
á útbeitarjörðum, þó að mjög orki tvímælis um gildi þeirra á
innistöðujörðum vegna kuldans. Féð þrífst ágætlega i þessu
húsi, það er hraust, virðist hafa liatnað í lungum við uppeldi
sitt í þessu húsi, en arður og frjósemi í hezta lagi.
Heyhlaðan við umrædd fjárhús og úr sama efni er tvímæla-
laust langbezta heyhlaðan, sem ég þekki. Heyið verkast af-
hragðs vel í henni, vegna þess hve veggir hennar leiða hit-
ann vel samfara góðri Joftræsingu á þakinu. Reynslan bendir
eindregið í þá átt, að járn beri af öllu öðru byggingarefni
í heyhlöður. Og ég vildi, að ég ætti þess kost að fá „Breta-
bragga“ i hlöðu með AÚðunandi verði.“ r
l;ramhald af 1)1 s. 136.
greindar diesilstöðvar, því að eflaust mætti nota þær í þessu
skyni að sumrinu, þegar litil er þörf ljósa eða upphitunar.
G. ./.