Búfræðingurinn - 01.01.1944, Qupperneq 187

BÚ FRÆ ÐINGURINN
185
mínu áliti bezta hjálpin lil sjálfsnáms, leiðbeiningar og hvatn-
ingar, sem okkur bændum heiur borizt.“
Eggert Ólafsson í Laxárdal í N.-Þingegjarsýslu skrifar cftir-
farandi:
„Ekki gefast hér vel fjárhús með einföldu járnþalci. Þau
béla í frostum og eru sjaldan fokheld. Rezt er að liafa torl'
undir járninu, er fylli vel upp að því, svo að ekkert loft sé á
milli. Þá er héla útilokuð.
Þegar við byggðum hlöðu úr steini, tókum við það eflir ná-
granna okkar að leggja tré yfir hana og gera þar timbur-
pail svo breiðan, að þar megi aka inn öllu heyi, lausu, ýmist
með borði (ýtu) eða á kerrugrind. Meðan ekki er mjög hált
í blöðunni, er það næstum barnameðfæri að losa heyið í garð.
Á palli þessum má svo síðast ganga frá heyi, ef ekki þarf að
nota hann til að aka inn á hann verkfærum til vetrargeymslu.
Hér í N.-Þingeyjarsýslu er vetrarbeit fgrir sauöfé víða bæði
mikil og góð. Hafa menn notfært sér liana mjög samhliða
sildarmjölsgjöf og gel'izt vel. Reynsla manna er yfirleitt sú,
að skammtur sá, sem margir búfróðir menn hafa ráðlagt, sé
of lílill með beit einni saman, þó að autt sé, og að miklu
stærri dagskamintur, jafnvel 100--120 g á hverja kind á
þorra og góu, gefi ágætan árangur. Trúum við því illa, að
kindin noti sér hið eggjahvíturíka fóður eins illa og vísindin
vilja vera láta, þegar notkunin fer yfir 50—70 g á kind. Menn
eru varaðir við að gefa vinnuhrossum sildarmjöl. Hér gefa
menn hestum síldarmjöl til helminga eða þar um bil á móti
korni. Virðast þeir notfæra sér það vel, enda er gömul reynsla
lyrir því, að t. d. fiskbein og lítill skammtur af síld er af-
hragðsfóðurbælir lianda hestum.
Fyrir nokkrum árum bgggðum við /jás liér í Laxárdal.
Var mikið rætt um jötugerðina. Niðurstaðan var sú, er hér
skal greina: Steyptur er stallur, 25 cm hár og 40 cm breiður,
og myndar hann botn jötunnar. I 70 cm hæð frá lionum er
sleyptur biti (h. u. 1) yfir miðjum jötunum), og livílir hann
á milligerðunum, sem eru steyptar. Stallfjöl úr tré er fest með
láréttum lijörum á fremri brún hinnar steyptu plötu, sem
fyrr var getið. Er hún ekki hærri en svo, að þegar kýrin lokar
jötunni, en það gerir hún venjulega sjálf, fellur fjölin undir