Ritmennt - 01.01.2003, Síða 112

Ritmennt - 01.01.2003, Síða 112
HRAFN SVEINBJARNARSON RITMENNT við að hlýða á hvernig söngur valctaranna á götuhornum í Kaupmannahöfn blandaðist saman og samdi upp úr því nokkurs konar tónsprell, „En musikalsk Spog".73 Lúðvík Holberg var gamanleikjaskáld og prófessor í Kaupmannahöfn, samtímamað- ur Árna Magnússonar. Hann var viðkvæm- ur fyrir hávaða og hefur á nokkrum stöðum ritaó um söng vaktara.74 í bréfi hans um vaktarasöng segir að eitt sé að velcja athygli á árvelcni sinni með hljóði og söng en annað að breka eins og asni út í bláinn.75 Holberg nefnir að eftir brunann í Kaupmannahöfn 1728 hafi borgaryfirvöld fyrirskipað að vakt- ararnir skyldu hrópa á stundarfjórðungs fresti. Þetta stóð þó eklci lengi, en Holberg lýsir þessum ófögnuði sem stanslausu „basso continuo" alla nóttina. Til að hefna sín á vaktara nokkrum, sem spillti nætur- friði hans með skerandi orgi, segist Holherg hafa sett saman eftirfarandi epígramm: kominn o.s.frv.) megi telja með elstu söngv- um vaktmanna.78 Reylcvísku vaktararnir áttu að kalla og syngja eins og starfsbræður þeirra í Kaup- mannahöfn, en eins og áður segir hefur vakttíminn verið lengri á íslandi en í Dan- mörku að vetrarlagi og ef til vill styttri að sumarlagi. Samkvæmt 3. grein vaktarainstrúxins frá 1792 áttu valctararnir í Reykjavílc að syngja til að gera vart við sig, svo að yfirmenn þeirra gætu fylgst með því úr rúmi sínu að þeir stæðu vaktina. Einnig hafa þeir átt að fæla nærstadda, sem kynnu að hyggja á myrkraverk, frá athæfi sínu. Á svipaðan hátt var valctmönnum í Vestmannaeyjum lagður sá starfi á herðar að hlaða vörðu á hverri nóttu til að sanna að þeir hefðu vak- að á verðinum. Sama tilgangi þjónaði það að slá glas á skipum. Árið 1909 voru í þessu skyni tekin upp gæsluúr hjá vökturunum í Desine Petre mihi cantando optare qvietem, Dormio, qvando taces, cum canis evigilo.76 Árstími Vakttimi Kallað á hverri klukkustund nóv.-febrúar 19-7 20-5 mars og okt. 20-6 21-4 september 20-5 21-4 apríl og ágúst 21-5 22-3 mai-júlí 22-5 23-2 Vakttíminn í Kaupmannahöfn og hve oft var kallað eftir árstímum77 Varðturna og virkja með tónlistarflutningi vaktara gætir ekki í íslenskum heimildum frá fornum tímum. Þó hefur Hans Brix bent á aó Bjarkamál hin fornu (Dagur er upp 73 Prentað í Berggreen (1869) bls. 312, sbr. athugasemd í sama riti bls. 377. Tónsprell af sama tagi, Vægte- rens Svanesang paa Studenterlcarnevalet den 5. Marts 1863, er nefnt hjá Jespersen (1932) bls. 35 nmgr. 74 Holberg (1953) bls. 155. 75 „Thi et er ved Lyd og Sang at give Aarvaagenhed tilkiende, et andet er at skryde som Esler hvorudi ingen Fornodenhed er." 76 Holberg (1947) bls. 331-32, Epistola CCLXXXIV. Þýðing: Hættu Pétur að óska mér hvíldar í söng. Ég sef meðan þú þegir, þegar þú syngur vakna ég. 77 Taflan er byggð á 5. grein Vaktarainstrúxins í Kaupmannahöfn 1784, Instruction (1784) bls. 5-6. Mismunandi vakttimi að vetri og sumri tíðkaðist einnig í Þýskalandi, sbr. tilskipun borgaryfirvalda í Chemnitz 1488, Wichner (1897) bls. 15. Skv. til- skipun um vaktara í Þrándheimi í Noregi um 1840 var vakttíminn þar einnig breytilegur eftir árstím- um, Vollsnes (2001) bls. 307. 78 Jersild og Brix (1951) bls. 8. Sjá endurgerð þess ltvæðis, Jón Helgason (1959). 108
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168

x

Ritmennt

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritmennt
https://timarit.is/publication/859

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.