Stígandi - 01.04.1947, Blaðsíða 64

SKYGGNZT BAK VIÐ FJALLIÐ
Eítir SIGURD G. SIGURÐSSON
Ég var staddur í Reykjavík í júlímánuði s. 1. sumar. Þegar ég
horfði upp til fjallsins í austri, eins og ég liafði svo oft gert áður,
er ég var staddur í bænum, vaknaði gömul þrá, að sjá einhvern
tíma „það, sem ltinumegin býr“, að sjá hinar rómuðu sveitir
„austan fjalls“, hina merku sögustaði þjóðar vorrar, þar sem
Geitskór valdi völl, þar sem harmleikurinn um Skarphéðinn gerð-
ist, þar sem Jón Arason og synir hans gengu síðustu sporin, undir
böðulsöxina, — þar sem nútíminn reisir kaupstaði uppi í sveit-
um, langt frá sjó. — Allt þetta og margt annað fleira hafði mér
verið tjáð, að sjá mætti hinumegin við fjallið.
Ég hélt til hjá systur minni og mági, á Rauðarárstíg 13. Hann
er bílstjóri og þurfti að skreppa austur á Rangárvöllu annan dag-
inn, sem ég dvaldi Iijá þeim. Bauð hann mér með sér í ferðalagið,
sem ekki átti að taka nema einn dag, og var það of mikil freistni,
til að unnt væri að standast liana.
Vil ég nú minnast á það helzta, sem fyrir augun bar, og það
sem helzt fór í gegnum hugann þennan ógleymanlega dag, — ef
einhver hefði ánægju af að fylgjast með mér á ferðalagi þessu.
Mosfellssveit og Mosfellsheiði
Við lögðum af stað snemma morguns. Rignt hafði um nóttina,
svo að andrúmsloftið — jafnvel í sjálfum höfuðstaðnum — var
hreint og hressandi. Sólin skein í lieiði í miðmorgunstað, allt var
baðað í ylríkum geislum hennar.
A leiðinni inn að Ám mætti okkur urmull af verkamönnum
á alls konar farartækjum. Voru þeir auðsjáanlega að fara til vinnu,
mundi það þykja langsótt í nágrenni Akureyrar.
Þarna innan við Árnar tek ég fyrst eftir steypustokki hitaveit-
unnar, þetta ógurlega mánnvirki lykkjast yfir holt og hæðir; yfir
mýrasund og mela, alla leið ofan frá Reykjum í Mosfellssveit.
Bæði Elliðaárvogur og Lágafell eru á leið þessa risa-steinorms, svo
að hann þarf að skríða tvisvar fyrir þau, og er hann orðinn
eins og sljótt S í laginu, þegar hann loksins nær geymunum á
142 STÍGANDl