Tímarit Máls og menningar - 01.02.2009, Side 45

E n g i n g l æ pa s a g n a k r e p pa
TMM 2009 · 1 45
Erlendur lítt við sögu í þetta sinn en sjónarhornið liggur alfarið hjá
Elínborgu rannsóknarlögreglumanni sem er lesendum að góðu kunn úr
fyrri bókum.
Elínborg hefur áður verið kynnt til sögu sem róleg og yfirveguð fjöl-
skyldumanneskja sem á mann og börn og kann ekki síður að meta
heimilislífið en starfið. Hér kynnumst við Elínborgu betur, við fáum að
líta inn á heimili hennar og kynnast börnunum hennar en elsti sonurinn
bloggar frjálslega um fjölskylduna, Elínborgu til mikillar armæðu. Sam-
verustundir fjölskyldunnar eru helst við matarborðið en Elínborg leggur
mikið á sig til að geta borðað með fjölskyldunni. Hún er reyndar þekkt
fyrir að vera góður kokkur úr fyrri bókum og hefur m.a.s. gefið út mat-
reiðslubók með því sposka heiti Lög og réttur.
Matarvenjur Elínborgar mynda skýra andstæðu við matarvenjur
Erlendar sem í fyrri bókum hefur einna helst borðað skyndirétti fyrir
örbylgjuofn eða komið við á Skúlakaffi. Elínborg er hins vegar kokkur
og lýsingar hennar í fyrri bókum hafa nær alfarið snúist um mat. Mat-
urinn er svo allsráðandi í þessari bók, oftast er það matarlykt en önnur
lykt kemur við sögu:
Leigusalinn klóraði sér í skallanum. Þetta var skömmu eftir hádegið og hann
hafði nýlokið við að borða hrossabjúgu og sat værðarlegur í sófa gegnt Elínborgu
[…] Rakur daunninn af suðunni lá yfir íbúðinni og Elínborg óttaðist að lyktin
festist í nýlegri kápu sem hún hafði keypt á útsölu. (18)
Vit hennar [Elínborgar] fylltust megnri sígarettustybbu. (26)
Gamalkunnur matardaunn fyllti vit Elínborgar. Brynhildur var að sjóða signa
ýsu. (96)
Í upphafi sögu er Elínborg kölluð í litla íbúð í Þingholtunum þar sem
ungur maður finnst myrtur, með buxurnar á hælunum í of litlum stutt-
ermabol. Fljótlega kemur í ljós að þarna eru ummerki eftir konu og í
jakkavasa mannsins finnast leifar af nauðgunarlyfinu Rohypnol. Á
staðnum finnst einnig sjal sem kemur Elínborgu á sporið – einmitt út af
matarlykt:
Hann opnaði plastpokann og rétti hann að vitum Elínborgar.
– Það er svolítið sérstakur ilmur af því, sagði hann. Það er eitthvað af sígar-
ettuþef, ilmvatn hefur hún notað og svo er eins og … eins og kryddlykt …
[…]
– Þetta er uppáhaldið mitt, sagði hún.
– Uppáhaldið? sagði tæknimaðurinn.
TMM_1_2009.indd 45 2/11/09 11:27:27 AM