Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1958, Blaðsíða 181

— 179 —
19S8
á, að blætt hefði utan á heilann, sem
væri líklegasta skýringin á sjúkdóms-
einkennum sjúklings. Var þviskrifaðtil
Rikisspítalans í Kaupmannah., Neuro-
kirurgisku deildarinnar, og lá sj. þar
frá 10/3—5/4 ’56. Var þar gerð heila-
aðgerð á sjúklingi, og reyndist hann
hafa hæmatoma subduralc hæmis-
pheri sin. (Blæðing undir heilahimn-
una.) Var sú blóðstorka tæmd út, og
leið sjúklingi vel eftir aðgerðina.
Við hér á lyflæknisdeildinni höfum
ekkert séð til þessa sjúldings siðan og
getum þar af leiðandi engar nánari
upplýsingar gefið um hann.“
. . ., sérfræðingur i lyflækningum,
segir svo í læknisvottorði, dags. 25.
apríl 1958:
„E. M. L.-son, ..., ... firði, fæddur
25. 7. 1896, mætti til skoðunar hjá
undirrituðum 21. 4. 1958. Hann kveðst
hafa orðið fyrir slysi 8. 11. 1955. Varð
hann fyrir höfuðáverka, er hann var
við vinnu, og fékk upp úr því blæð-
ingu undir heilahimnu vinstra megin.
Var slasaði skorinn upp við þessu hjá
próf. Busch i Kaupmannahöfn í marz
1956.
. .., sérfræðingur í taugasjúkdóm-
um, athugaði slasaða 15. 4. 1958. Hann
kvartar þá enn um höfuðverk og ó-
þægindi fyrir hjarta og segist vera
slæmur á taugum, en hann hafi ekki
verið það fyrir slysið. Slasaði hefur
þó getað unnið nokkuð. Við skoðun
gat . .. læknir ekki fundið neitt at-
hugavert, og álit hans er, að sjúkling-
urinn muni ekki hljóta varanleg mein
af slysinu.
Við ofanritaða skoðun undirritaðs
kvartar slasaði um allt það sama, og
við skoðun er ekkert sérstakt athuga-
vert.
Álit mitt er það, að mjög líklegt sé,
að E. muni ná sér til fullnustu eftir
slysið, og því muni ekki verða um
varanlega örorku af völdum þess að
ræða.“
Auk framanritaðra læknisvottorða
liggur fyrir endurrit af rannsóknum
og aðgerðum lækna Ríkisspitalans í
Kaupmannahöfn, enn fremur tilvitnað
læknisvottorð ..., sérfræðings i tauga-
sjúkdómum, dags. 15. apríl 1958.
Málið er lagt fyrir læknaráð
á þá leið,
1. Hvort sennilegt verði talið, að
áfallið, sem stefnandi varð fyrir 24.
janúar 1956, hafi verið afleiðing slyss-
ins 8. nóvember 1955 að einhverju eða
öllu leyti.
2. Verði þessari fyrri spurningu
svarað játandi, er óskað svars við því,
hvort líkur séu til þess, að háttsemi
stefnanda eftir slysið, sú, sem lýst er
í vottorði . . . héraðslæknis, dags. 8.
janúar 1958, hafi einhverju getað um
það valdið, að umræddar afleiðingar
komu fram.
Tillaga réttarmáladeildar um
Ályktun læknaráðs:
Ad 1: Telja verður sennilegt, að á-
fallið, sem stefnandi varð fyrir 24.
janúar 1956, hafi verið bein afleiðing
slyssins 8. nóvember 1955.
Ad 2: Ekki getur talizt sennilegt, að
háttsemi stefnanda eftir slysið hafi
haft nokkur áhrif á gang sjúkdómsins,
eins og honum er lýst í vottorði . ..
héraðslæknis, dags. 8. janúar 1958.
Greinargerð og ályktunartillaga rétt-
armáladeildar, dags. 5. apríl 1960,
staðfest af forseta og ritara 25. s. m.
sem álitsgerð og úrskurður læknaráðs.
Málsúrslit: Með dómi bæjarþings Reykja-
víkur, kveðnum upp 21. febrúar 1961, var
stefnda, Ivaupfélag ...firðinga, dæmt til að
greiða stcfnanda, E. M. L.-syni, kr. 54 551,81
auk 6% ársvaxta frá 8. nóvember 1955 til 22.
febrúar 1960 og 7% frá þeim degi til greiðslu-
dags og kr. 8 750,00 í málskostnað.
Fébótaábyrgð var lögð óskipt á stefnda.
3/1960.
Bæjarfógeti í Kópavogi hefur með
bréfi, dags. 9. maí 1960, leitað um-
sagnar læknaráðs i barnsfaðernismál-
inu: X. gegn Y.
Málsatvik eru þessi:
Hinn 26. ágúst 1959 fæddi X.......
Reykjavík, fædd ... maí 1943, lifandi,
fullburða meybarn á Fæðingardeild
Landspítalans í Reykjavík. Samkvæmt