Úrval - 01.02.1946, Síða 62

Úrval - 01.02.1946, Síða 62
60 tjTRVAL dynki og veggimir nötruðu, þegar risasprengjur brezka flughersins féllu á Berlín. Þó að við hefðum áður fagnað við slík tækifæri, þá bölvuðum við nú. Klukkan var orðin tvö, þeg- ar ljósin kviknuðu aftur. Á meðan höfðu flóttamennimir skriðið þögulir, einn í einu, fiá opinu, og horfið inn í skóginn. Klukkan hálf fimm rann upp mesta hættustundin. Vörðurinn í turninum kallaði til varð- manns, sem var á vakki fyrir neðan. Vörðurinn fór niður úr tuminum og hinn síðarnefndi upp í hann. Því næst gekk vörð- urinn rakleitt í áttina til opsins. Það var næstum ómögulegt að hann sæi það ekki. Gufa úr göngunum streymdi upp um það, og frá því lá dökk rák í snjónum, þar sem flóttamenn- irnir höfðu skriðið til skógar- ins. Vörðurinn, sem virtist vera blindaður af leitarljósi sínu, hélt áfram, þar til hann var að- eins fjögur fet frá opinu, þá sneri hann við og settist niðui'. Hann var þama kyrr í fimm mínútur og mennirnir í upp- ganginum þorðu vart að draga andann. Loks fór hann aftur til turnsins.Fleiriflóttamennskriðu gegnum göngin og sluppu. Þegar klukkan var nærri orðinn fimm, ákvað flugliðinn, sem hafði æðstu völd, að flótt- anum skyldi hætt, þar sem það var orðið of bjart. „Komið næstu þrem mönnum niður,“ sagði hann. „Svo hættum við. Ef þeir sleppa allir, án þess að tekið verði eftir þeim, þá vita Þjóðverjar ekkert fyn‘ en við nafnakallið í fyrramálið og piltarnir okkar hafa fjögra tíma frest, áður en eltingarleik- urinn hefst.“ Þrír síðustu mennirnir hröð- uðu sér niður í jarðgöngin. Þegar síðasti maðurinn hvarf, heyrðum við riffilskot. Tveir flóttamenn höfðu kom- ist til skógarins, einn var á miðri leið, skríðandi, og einn var að komast upp úr opinu, þegar reipisvörðurinn sá varð- mann nálgast. Ef hann héldi áfram í sömu stefnu, hlaut hann að stíga beint ofan í holuna. Flóttamennimir urðu dauð- skelkaðir, þegar þeir fundu tvo viðvörunarkippi í reipið. Þjóð- verjinn hélt áfram. Hann hafði ekki enn séð opið, en var þó ekki nema sjö fet frá því. Hann skálmaði áfram ef til vill hálfsofandi, og annar fótur hans kom niður aðeins 12
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.