Úrval - 01.04.1947, Side 69

Úrval - 01.04.1947, Side 69
KOSS EÐA KÖKUKEFLI 67 ákvað að snúa sér algerlega að henni. Nú var hann til taks, og hún varð að standa við ástar- heit sitt. Þetta var orsök þess, að henni snerist hugur. Enda þótt ótrúlegt sé, öðlazt sérhver persóna það í samskipt- um við maka sinn, sem hún bjóst við undir niðri í upphafi. Stúlka, sem hyggst að gifta sig, velur ætíð þann mann, sem hún telur að uppfylli kröfur sín- ar. En þessar kröfur hennar þurfa ekki alltaf að vera í sam- ræmi við þær kröfur, sem henni hefir, sem ungri stúlku, verið kennt að gera til mannsefnis síns. Þær geta byggst á löngun til þess að hafa yfirburði yfir makann — eða jafnvel von um þjáningu. Kona ein var ákaflega óham- ingjusöm í hjónabandi sínu. Maður hennar spilaði f járhættu- spil, vann ekki nema annað veif- ið, heimtaði alla peninga af henni, laug að henni og var vita kærulaus um alla hluti. Hún var aftur á móti fíngerð, einlæg og góð kona og gat ekki skilið, hvers vegna hún þurfti að eign- azt slíkan maka — hún, sem ávallt hafði þráð rólegt heimili og reglusaman eiginmann. Hinar raunverulegu ástæður voru þessar. Sem barn hafi hún verið höfð út undan, saman borið við bræður sína, og þar sem hún fann til vanmáttakend- ar gagnvart þeim, að einu leyti — þ. e. kynferðislega — hafði hún reynt að verða þeim fremri á öðrum sviðum, áreiðanlegri og skylduræknari. Þegar hún var orðin uppkomin stúlka, þarfn- aðist hún enn þessarar yfir- burðarkenndar — þess vegna valdi hún veiklundaðan og óá- byggilegan eiginmann. Oft ber það við, að við geym- um mynd einhverrar persónu í huga okkar alla ævi, ímynd hins fullkomna maka — hið glataða tækifæri. Hvers vegna verður okkur það ekki ljóst, fyrr en tækifærið hefir gengið úr greip- um okkar? Sjúklingur einn sagði mér frá því, að hann hefði orðið ást- fanginn af stúlku, sem var svo yndisleg og góð, að hann myndi aldrei finna hennar líka. Hún hefði orðið fyrirmyndar eigin- kona. Hann fær ekki skilið, hvemig hann reyndi stöðugt að fitja upp á rifrildi við hana. Enda þótt hún væri hrifin af honum og hann væri ástfanginn af henni, slitnaði upp úr á milli þeirra vegna rifrildisins.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.