Úrval - 01.04.1947, Blaðsíða 92

90
tJRVAL
Ég rakst á Óskar í eldhús-
inu, hann sat þar úti í horni og
sneri bakinu að mér. Hann fól
andlitið í höndum sér. Þegar ég
heilsaði honum, reis hann óðara
á fætur, tók í hönd mína og
settist síðan aftur án þess að
mæla aukatekið orð í kveðju-
skyni, og veitti mér enga frek-
ari athygli, fyrr en ég bar upp
fyrstu spurningu mína.
Mér hafði verið sagt, að
hann hann gæti nefnt vikudag
hvaða mánaðardags sem væri
eða kynni að verða. Ég var á-
kveðinn í að rekja úr honum
garnirnar og spurði hann því:
„Hvaða dagur var 21. maí árið
1940?“
„Þriðjudagur," svaraði hann
án þess að hika.
„Og 26. janúar 1920?“
„Mánudagur.“
„Og upp á hvaða vikudag
haldið þér þá, að nýársdag
beri árið 2000?“
Hann virtist auðsæilega
skammast sín fyrir sljóleika
sinn áður, og sagði flaumósa
„laugardag" næstum um leið og
ég hafði borið spurninguna upp.
Nákvæmlega reiknað, hugsaði
hann sig um í hálfa aðra sek-
úndu.
Til þess að reyna þolrifin í
piltinum, tók ég að spyrja hann
um mánaðardag páskanna ár
hvert. En eins og kunnugt er,
ber páskana upp á fyrsta sunnu-
dag eftir nýtt tungl næst á eftir
jafndægri á vori og eru því á
milli 23. marz og 25. apríl.
Þrátt fyrir auðsæilega erfið-
leika gaf Óskar á þrjátíu sek-
úndum svör við, hvenær pásk-
arnir höfðu verið árið 1921,
þann 27. marz, og eftir tíu sek-
úndur sagði hann mér, hvenær
páskarnir yrðu árið 1965, þann
18. apríl. Af einhverjum dular-
fullum ástæðum virtist honum
verða þrautin þyngri, að segja
hvenær páskarnir voru árið
1653. Hann varð nefnilega að
hugsa sig um í rúmar níutíu
sekúndur, áður en hann sagði:
„13. apríl.“
Þar eð jafnvel sérfræðingar
þurfa að minnsta kosti hálfa
klukkustund til að svara slíkum
spurningum, verður þessi belg-
íski piltur öllum hreinasta ráð-
gáta.
Víst er um það, að minni
hans getur ekki verið svo
mikið, að hann geti munað öll
kvartil tunglsins fram og aft-
ur í aldir.
Læknar munu benda á, að
Óskar Veraege sé ekki einstætt