Úrval - 01.01.1965, Qupperneq 22

20
ÚRVAL
Olander að veita því athygli,
hvernig mannlegur líkami getur
byggt upp mótstöSuafl sitt gegn
þreytu. Kennarar hans voru Lapp-
arnir, sem eru gæddir ótrúlegu
þoli. Hann komst aö raun um, aS
þeir kunna aS slaka fullkomlega
á, bæSi andlega og likamlega. Hann
hugsaSi sem svo, aS ef hægt væri
aS kenna iþróttamönnum, sem setja
allt sitt traust á vöSvana,
þá mundu þeir geta bætt afrek sín.
Til þess aS prófa þessa hugmynd,
fór hann aS hjóSa íþróttamönnum
aS koma og þjálfa sig í Váládaln-
um sem gestir sínir. Á fáum árum
barst orörómurinn um hinn furSu-
lega árangur Olanders sem þjálf-
ara út yfir landamæri SvíþjóSar,
og gestirnir tóku aS streyma til
hans.
Fimmtugsafmæli er í SviþjóS
taliS sérstaklega hátiSlegt tæki-
færi, og byggist ef til vill á þeirri
kenningu, aS sá, sem hefur staSiS
af sér harSneskju 50 sænskra vetra
eigi skiliS aS hljóta sérstaka viS-
urkenningu. ÁriS 1943 varS Oland-
er fimmtugur. Vinir hans færSu
honum þá 50000 krónur aS gjöf.
Á sextugsafmælinu hlaut hann
150000 krónur aS gjöf. Fyrir þetta
fé, aS viöbættum gjöfum frá iSnaö-
arfyrirtækjum og einstaklingum,
reisti hann Olandergaröinn, „hús
íþróttamannanna“, i Váládalnum.
Hann hefur ánafnaS þaS „Sænska
íþróttasambandinu", og þar er
yfirfullt áriS um kring af íþrótta-
mönnum hvaSanæfa úr heiminum.
Ráöherrar, listamenn, rithöfund-
ar og kaupsýslumenn, jafnt og í-
þróttamenn, þyrpast í dag til
Váládalsins. Dr. Rolf Luft frægur
hormónafræSingur i Stokkhólmi
skýrir þannig hvers vegna hann
sé tíSur gestur þar: „í sjúkrahús-
inu verS ég aS taka vandasamar
ákvarSanir. Heimur minn litast af
starfi mínu. Dag nokkurn veröur
mér svo litiS út um gluggann á
skrifstofu minni og sé þá tré. TréS
hefur veriS þarna alla tíS, en ég
hef veriö of önnum kafinn til þess
aS veita þvi athygli. Þegar ég kem
auga á þetta tré, þá veit ég aS þaS
er kominn tími til þess, aS ég fari
i Váládalinn."
Þrátt fyrir meSfædda hæversku
sína og hlédrægni, á Olander þaS
á hættu, aS verSa þjóölegt átrún-
aSargoS.
VANDAÐU MÁL ÞITT. — SVÖR
1. sterkur maður. — 2. kl 1.30 e.
h., þ. e. mitt á milli hádegis og nóns.
— 3. ótti. — 4. gretta sig. — 5. slétt
klöpp í flæðarmáli. — 6. halli. — 7.
gortari, skraffinnur. — 8. Það að elt-
ast við konur. — 9. fífl. — 10. sverðs-
oddur. — 11. sómalaus. 12. slitinn
ljár. — 13. rekkjutjald. 14. hvítur
aðallitur, en dökkir blettir á höfði.
■— 15. mikið hallar á e-n i viðskiptum.
— 16. að láta ginnast. Stilli merkir
gildra. — 17. að vera varkár. — 18.
að eiga við erfiðleika að etja. Seil
merkir hand, sem fiskur var festur
við og dreginn á aftan í bát. Hefur
verið erfiður róður, ef mikill fiskur
var á seilinni. Af þvl er málsháttur-
inn dreginn. — 19. að búa í nágrenni
við e-n. Bókstafleg merking máls-
háttalrins er sö að búa svo nálægt
öðrum, að hestar beggja (stóðið)
gangi (hlaupi) saman. — 20. að húð-
skamma e-n.