Viðar - 01.01.1937, Blaðsíða 48
46 EINN ÞÁTTUR MÓÐURMÁLSINS [Viðar
dá. Enginn íslendingur heitir Júdas, Sál, Nabot eða Absa-
lon.
Eitt atriði er ennþá ógreint í nafnavalinu. Það er sú
trú, að dáinn maður vitji nafns. En svo er kallað, ef móð-
ur eða föður dreymir dáinn mann, meðan þau eiga barn í
vonum eða óskírt barn. Stundum bera draummenn þessir
upp erindi sitt og jafnvel krefjast þess, að börnin beri sín
nöfn og óttast sumir að illt hljótist af, ef út af er brugðið.
Sumar sögur um þetta benda ótvírætt á, að þessi trú sé
skyld anda- eða endurholdgunartrú, og hafa þó sumir,
er sagt hafa mér þessar draumsögur, ekki viljað heyra
þær kenningar nefndar.
Einstaka maður hefir látið barn sitt heita eftir mánuð-
inum, sem það fæddist í eða því nafni, sem stendur í al-
manakinu við fæðingardag þess, t. d. var drengur, sem
fæddist 28. apríl skírður Þorkell Vitalis. Var gárungum
auðgert að snúa út úr því. Almanaksnöfnin munu vera
útlend dýrlinganöfn.
Á þennan hátt hafa nokkur nafnskrípi konfizt hér inn,
t. d. Agata, Veronika, Konkordía, Theobaldus, Metta, Flo-
rentius, Petronella og Þeodósíus. Mánaðanöfn eða heiti af-
leidd af þeim, ber fjöldi manna hér á landi. Eru sum
þeirra skopleg, t. d. Majna, Septemborg, Janúarius og
Febína.
*
Nú vil ég gera stutt yfirlit um, hvaða nöfn ég vil hafa í
málinu og hver ekki.
Byrja ég á neðri endanum.
Verst eru þau nöfn, sem gjöra eigendur sína að athlægi
og valda þeim skapraun. Eru þó sum þessara nafna af
norrænu bergi brotin en merkingin ógeðfelld eða getur
gefið háðfuglum færi til leiks. Hér eru fáein: Majna, sem
verður alltaf fram borið sem mæna, Meyvant, Lífgjarn
(Ófeigur hefði verið betra), Náttfríður, Kýrunn, Bensína,
Davíða, Túnis og Damaskus. Nafnið Damaskus er borgar-