Viðar - 01.01.1937, Blaðsíða 167
Viðar]
ÆSKA 00 MENNING
165
stéttafélögin er ekki nóg. Kennararnir skilja það betur
og betur, að þeir eru ein heild með sameiginlegar skyld-
ur gagnvart lífi og framtíð nemenda sinna, þótt þeir
starfi við mismunandi skóla. Þessar skyldur og nokkuð
svipuð reynsla tengir alla kennara landsins í eina heild
frá sjónarmiði starfsins, sem þeir vinna.
Skilningur kennara á sameiginlegu markmiði kom ljóst
fram s.l. vor. Var þá haldinn almennur kennarafundur að
Laugarvatni. Þann fund sátu kennnarar frá háskólanum,
menntaskólunum báðum, gagnfræðaskólunum, kennara-
skólanum, héraðsskólunum og barnaskólunum. Var þar
rætt um sameiginlegt starf skólanna og á hvern hátt þeir
ættu að standa saman um sitt mikla vandaverk, að koma
nemendum sínum til manns. Að vísu var þessi fundur
lítið undirbúinn, en þeir menn eiga þakkir skilið, sem
komu þessu í framkvæmd. Vonandi verður hér haldið
fastar á að ári.
Kennarar og forráðamenn skólanna verða að gera sér
það ljóst, í fullri alvöru, að það verður að beina starf-
semi skólanna inn á víðara svið nú en áður, þegar „lær-
dómssjónarmiðið“ eitt réði. Skólarnir þurfa að vera í nánu
sambandi við þá lífsbaráttu, sem einstaklingarnir eru
vaxnir upp úr og verður hlutskipti þeirra í framtíðinni.
Æskan metur skólamenntun sína fyrst og fremst eftir
því, hvaða gagn hún hefur af henni, þegar hún kemur að
því að þurfa að leysa erfið viðfangsefni. Þar þurfa skól-
arnir að vera trúir verkefni sínu.
Æskufólk vill nema, það vill læra að vinna, það óskar
eftir að fá að lifa athafnasömu menningarlífi. — Og það
eru til nóg verkefni handa tápmikilli æsku að vinna að.
Við þurfum að byggjá ný hús og búa þau smekklegum,
íslenzkum húsgögnum, við þurfum að rækta jörðina og
nota hverina og fossana. Við þurfum að gera framleiðsl-
una fjölbreyttari og betri. Það þarf að auka skipastólinn
og bæta hann nýtízku skipum. Við eigum menningarleg
og söguleg verðmæti, sem okkur ber að virða og varð-