Viðar - 01.01.1937, Blaðsíða 98
96
Á SPRENGISANDl
[Viðar
frá Hofsjökli, er til Þjórsár fellur. Komum við nú upp
undir Kerlingarfjöll og fórum norðvestur skarðið milli
þeirra og Hofsjökuls. Þar er Illahraun, mikill hraunfláki,
er nær niður á sandana austan við fjöllin, og urðum við
að krækja suður fyrir sporð þess. Kaf-niða þoka var á
skarðinu og sáum við því ógjörla stærð hraunsins. Riðum
við lengst af milli hrauns og hlíða Kerlingarfjallamegin,
en fórum þó stundum inn í hraunið, til að stytta okkur
leið, þar sem stórir krikar gengu inn í hlíðarnar. Var
þetta seinfarin leið en torfærulaus. Þoka dimm var, eins
og fyrr segir, en rofaði þó annað slagið til fjallatindanna
hátt uppi. Loks fór að halla norðvestur af, og þraut þá
hraunið. Varð þar fyrir okkur árspræna ein, er féll til
norðvesturs milli brattra hlíða. Urðum við að ríða all-
langan spöl eftir ánni. Þótti mér sem það myndi ógreið
leið móti straumi, þegar áin væri í vexti. Á slóðum sáum
við, að þeir Tryggvi höfðu farið þessa sömu leið, og ef til
vill er ekki um aðra leið að ræða. Landið lækkaði nú óð-
um og komum við loks fram úr þokunni. Sá nú bæði til
Hofsjökuls og Kerlingarfjalla, þótt þoka væri á þeim hið
efra. Við riðum nú niður á móti og stefndum á Blágnípu.
Er það fjallarmur mikill, er gengur vestur úr Hofsjökli.
Minnir hún nokkuð um Bláfjall við Mývatn. Sunnan og
vestan við Blágnípu er Blágnípuver. Þangað komum við
kl. 9.30 og hvíldum þar til hádegis. Var þar hagi góður og
umhverfi er hið hrikalegasta: Kerlingarfjöll sunnan við,
með sínum hvössu tindum og mörgu skriðjökulfönnum í
hlíðunum, þótt ekki sé um samfelldan jökul að ræða.
Hofsjökull og Blágnýpa til norðurs og norðausturs, líka
mjög nærri, og svo sér norður eftir öllum Kili, allt norður
fyrir Kjalfell. En illa sá til Langjökuls sökum þoku.
Meðan við töfðum í Blágnípuveri létti til, og var orðið
þokulaust á Kerlingarfjöllum þegar við fórum þaðan. Jök-
ulkvísl kemur upp í króknum sunnan og austan við Blá-
gnípu og fellur vestur um Blágnípuver. Er það allmikil
á, en þó fengum við gott vað á henni. Riðum við svo nið-