Viðar - 01.01.1937, Blaðsíða 86
[Viðar
84 BEZTA SKEMMTUNIN MÍN
þrá. Og þegar ég tala um, að ég finni mesta skemmtun í
því að starfa að ræktun, er ég um leið að lýsa yfir því, að
ég finni mesta gleði í því að vaxa, því að við vöxum sjálf
með þessum störfum.
Hvert það starf, sem kallar fram beztu krafta mannsins,
veitir honum jafnframt þroska, gróandi vaxtarskilyrði.
Ég tek einfalt dæmi þessu til sönnunar og skýringar.
Ég hefi átt lítinn garð, síðan ég var barn að aldri. Ég hefi
sjálfur jafnan hirt þennan garð, byggt hann í fyrstu og
ræktað í honum jurtir árlega.
í fyrstu var garðurinn lítill og uppskeran lítil — og ég
var lítill sjálfur. Ég stækkaði, eftir því sem árin liðu, garð-
urinn stækkaði líka. Uppskeran heíir vaxið frá því að
vera nokkur pund upp í nokkrar tunnur. En þetta út af
fyrir sig er ekkert merkilegt; hitt skiptir mestu, að ég hefi
vaxið að þekkingu og skilningi af þessu verkefni, betur
en nokkru öðru, og það hefir veitt mér gleði og hrifningu
yfir lífinu.
Síðan ég byrjaði á því að læra stafrófið í þessari grein,
sem er að vísu hvergi lokið, hefi ég gengið fram til stærri
verkefna. Og mér er það ljóst, að eigi ég að fá uppfyllingu
óska minna og vona á þessu sviði, verð ég að leita enn
stærri verkefna. En hvernig sem ég beiti kröftum mínum á
þessu sviði, er ég þess fullviss, að ég er að vinna að há-
leitu verkefni, — verkefni, sem veitir mér vöxt og gleði.
*í*
Störf lífsins eru mörg og margbrotin. Ekkert er eðli-
legra, en að mennirnir sjálfir séu einnig margbrotnir og
margskiptir. Þegar rætt er um, hver sé bezta skemmtun
hvers og eins, getur margt orðið uppi á teningnum. —
Einn heldur því fram, að þetta beri að skilja svo, að átt
sé við að skemmta sér á venjulegan hátt, með dansi,
hljóðfæraslætti og öðru slíku, sem ekkert er nema gott
um að segja.
En þegar rætt er um skemmtun, eða með öðrum orðum