Viðar - 01.01.1937, Blaðsíða 122
120
REYKJANESSKÓLI 1934—1937
[Viðar
sjást þess enn glögg merki. Talið er að árið 1830 hafi
sundkennsla hafizt þar. Ýmsir mætir menn koma þar við
sögu; vil ég þó sérstaklega minnast Jakobínu Þórðardótt-
ur frá Laugabóli. U. M. F. Huld í Nauteyrarhreppi ann-
aðist sundkennslustarfsemina á Reykjanesi um nokkur ár.
Mun það starf hafa hvílt allmjög á Jakobínu Þórðardótt-
ur, sem verið hefir formaður félagsins um mörg ár. Hún
á merkan þátt í starfseminni hér í Reykjanesi um margra
ára skeið, og mun það ekki sízt henni að þakka, að á ár-
unum 1925—1926 var byggð myndarleg laug í Reykjanesi.
Ég þykist sjá þess nokkur merki, að fólkið hér við ísa-
fjarðardjúp hafi á undanförnum árum vanizt að líta á
Reykjanes sem helgireit æskunnar, tileinakðan af móður
náttúru, til að efla hreysti og fegurð barna sinna. Hug-
sjónir þeirra og fórnir, sem unnið hafa að þessum mál-
um hér, áður en Reykjanesskóli tók til starfa, létta hon-
um starfið. Það verður ekki sagt, hve mörgum steinum
þeir hafa velt úr götu hans. Ég hlýt í öllu mínu starfi við
þennan skóla, að minnast þeirra með þakklæti og virð-
ingu, enda er samstarfið við þá ómetanlegt fyrir framtíð
skólans. Það er engin tilviljun, að Reykjanesskóli er óska-
barn þessa fólks, sem áður hafði unnað Reykjanesi og
kunnað að meta skilyrðin þar, viljað helga það æskunni
til vaxtar og þroska og unnið fórnfúst starf með góðum
árangri. Reykjanes er einstakur staður, þar eru marghátt-
uð skilyrði, þótt ef til vill merkilegast af þeim öllum sé
heiti sjórinn, sem auðvelt er að virkja og mætti þar þá
verða fágæt heilsuverndarstöð. Fegurð og fjölbreytni
Djúpsins eykur gildi Reykjaness. Utan til eru fjöllin há
og hrikaleg með vestfirzkum svip, en innar lækkar land-
ið, lágir hálsar, grösugir dalir og langir firðir, skiptast á.
Þegar bílvegur er kominn að Isafjarðardjúpi, mun það
sannast, að margan mun fýsa að kynnast þessu sérkenni-
lega byggðarlagi, þá leggja menn leið sína um: Kaldalón,
eyjarnar, Heydalsskóg, Laugabólsskóg og Reykjanes.