Viðar - 01.01.1937, Blaðsíða 76
74
SÖNGUR í HÉRAÐSSKÓLUNUM
[Viðar
Fjörugir og léttir gamansöngvar.
Þjóðlög og söngljóð allskonar efnis.
Kvöldljóð og vögguvísur.
❖
Eg hefi ekki farið dult með þá trú, sem ég hefi á kvæða-
námi samfara söngnum. Eg þykist geta fært fyrir því
margvísleg rök, að nemendur hljóti með tilstyrk þess
verðmæti til vakningar, varanlegrar eignar og hugsana-
þroska, andleg verðmæti, sem þeir annars færu á mis við.
Hver nemandi lærir sín ljóð utanbókar, festir sér þau
í minni og fær þau útskýrð ef þörf gerist. Á þennan hátt
kynnast nemendur og verða fyrir áhrifum fjarskyldra og
margbreytilegra hugsana, framsetningu og anda ljóðahöf-
unda ýmissa tíma, erlendra og innlendra.
Síðan ég byrjaði kennslu við Laugarvatnsskóla hafa
nemendur þar, fyrir atbeina söngsins, lært ljóð 50—60 ís-
lenzkra höfunda, frá Hallgrími Péturssyni til yngri nú-
lifandi höfunda. Þessu til viðbótar koma svo þýðingar,
þ. e. a. s. íslenzkuð ljóð erlendra höfunda og nbkkur ljóð
á erlendium tungum (sænsku). Auk þessa þjóðkvæði og
kvæði eftir óvissa höfunda.
Svipuðu máli gegnir um tónbókmenntirnar.
Með sönglögunum, þótt ekki séu stórbrotin verk, kom-
ast nemendur samt í snertingu við andleg verðmæti eftir
tugi og aftur tugi lagahöfunda, eldri sem yngri, bæði
innlenda og erlenda.
Ef kennarinn vekur athygli nema, þótt ekki sé nema í
megindráttum, á starfi höfunda laganna í þágu tónlistar-
innar, þá getur eitt einasta lag, ásamt glæddum áhuga
fyrir vissu tónskáldi, orðið lítill lykill að fleiri verkum
þessa sama höfundar.
Söngurinn er sannur vinur æskunnar. Honum er trúað
fyrir duldum draumum hennar og dýpstu þrám. Gleði
hennar, mótlæti eða hrifning fær ljúflega útrás í tónum
hennar, léttir lundina, endurnærir starfsþrekið, eykur