Skírnir - 01.01.1866, Blaðsíða 59
FRJETTIR.
59
í talía.
stjórn konungs frá hvernig ástatt væri. Hann brá sjer enn til
Rómaborgar, líklega meS þau skilaboS frá konunginum, aS hann
•> gæti ekki boSib vildari kosti, j>ví rjett á eptir var botni slegiS i
samningana viS svo búiS. MeSan á J>essum samningum stóS, var
mönnum heldur órótt í borgunum, og mikiS um fundahöld, því J>ó
J>eir vissi aS Vegezzi væri valinkunnur og jyjóShollur maSur, líkaSi
j>eim ilia ef málin viS páfastólinn yrSi svo sett, aS til Rómaborgar
J>yrfti eigi framar aS bugsa. Mönnum varS því hughægra, er
Vegezzi kom aptur alfarinn og ekkert hafSi tekizt. — Um j>essar
mundir ferSaSist Persigny, ráSherra og aldavinur Napóleons keisara
til Italíu, og mun hafa átt aS kanna hagi ríkisins og ástandiS í
Rómaborg. j>egar hann kom heim aptur samdi hann ritling um
• ,
ferS sína, og segir j>ar öll merki sýna, aS Italíuríki sje aS ná staS
og festu, og J)jóSin eigi fullan rjett á aS komast í eitt samlag, sem
til sje stofnaS. Hann talar um, aS Italir verSi aS kaupa Feneyja-
land, en fer Jieim orSum um Rómaborg, aS hún sje „sameiginlegur
arfur allra kajiólskra landa“. í j>essu getur j>ó falizt j>aS sem
Cavour sagSi: aS páfinn ætti aS drottna en eigi stýra (ríki) í
Rómaborg, — Af þingsetningarræSu konungsins (18. nóv.) má ráSa,
til hvers hann og stjórn hans hyggja um RómaborgarmáliS. Hann
segist hafa reynt aS gera samninga viS páfastólinn, til j>ess aS
ráSa úr þeim vanhögum alj>ýSunnar, er lúta aS trúarmálefnum;
„en jeg hætti viS j>á“, segir hann, „er tekiS hafa til aS misbjóSa
rjettindum krúnunnar og jjjóSaririnar. j>etta mál verSur aS bíSa
sinnar stundar, j>ví sjálfir viSburSirnir munu kljá j>aS á burt, er
nú stendur fyrir milli páfadómsins og Ítalíu. Oss ber aS halda
öll vor einkamál viS Frakka, j>ví ekkert mun á skorta af j>eirra
hálfu. Sje biSin oss hollust, á Ítalía nú hægra meS aS biSlunda
en áSur. SíSan jeg seinast talaSi til j>ingsins, hefir margt skipazt
til hagfelldari vegar“. j>ar sem konungurinn nefnir „viSburSi“,
eru j>aS j>eir, er hann býst viS, j>egar Frakkar fara burt af Rómi,
eSa fleira er fram vindur, j>egar samband allra ríkispartanna er
orSiS fastara og j>jóSaráhugi allra ítala hefir eflzt meir til einingar
og samvinnu í öllum greinum.
Stundum hefir j>aS heyrzt, aS Frakkakeisari hafi ráSiS stjórn
konungs aS vingast viS Austurríki og hitt meS, aS samningamál