Skírnir - 01.01.1866, Blaðsíða 95
Þýzkaland,
FRJETTIR.
95
Stórveldin voru aS vísu ekki vandari a8 rá8um sínum, en þau voru
kænari. Mótmæla mega Jieir nú lær8u mennirnir á þýzkalandi,
og skjótast svo burt af leiksviSinu, sem þeir eru vanir, en þýzka
þjó8in, svo dreifS sem hún er meSal ótal smáhöfSingja og JijáS af
mörgum harSstjórum, og ávallt hrædd um a8 a8rir hlutist í a8
utan sleitumálin —, hún ætti nú a8 láta sjer segjast, og neyta
eptirleiíis áhugans til einhvers hetra en þess a8 ræna granna sína,
Jjví hún var jþa8, sem rak svo kynduglega eptir ruplinu, en ljet
gahha sig af öllum ábatanum1'.
Sökum fundalialdanna, a8gjör8a jn’ítylftarinnar og ofdælsku
blaSanna í FrakkafurSu, veittu stórveldin stjórn (ráSinu) horgarinnar
haríar átölur og hótu8u henni hör8um ráSum og atförum, ef hún
ljeti eigi meir til sín taka og stöðvaSi þenna fundagang og annan
ósóma. Lík ámæii fengu Saxar fyrir ummæli bla8anna. Öldunga-
ráSið svaraSi heldur stælt, og Beust ljet hvoratveggju vita, a8 þeim
lægi nær a8 banna fyrst óviröingarorb og skútyrSi í blöSum sjálfra
sín um en minni ríld. Me8 því bandamenn urSu ekki heldur sam-
rá8a í þessu máli, var8 ekkert úr atförunum og fjell þaS niöur
vi8 svo húi8.
Prússland.
Efniságrip: Af Jiingdeilum. Avarp presta til konungs. Af hátíhum í Köln
og Bonn. Unnií) á manni. Þingsetan seinasta.
j>ó fulltrúar Prússa verSi a8 játa, aS Bismarck hafi vel tekizt
áræ8i sitt, sem komiS er, og mundu helzt vilja a8 öll hertogadæmin
næ8ist til fulls og alls, hafa þeir veri8 eins ósveigjanlegir vi8 hann
og stjórnina, a8 því snertir rjett þingsins , sem a8 undanförnu.
peir voru eins galihar8ir í fyrra, sem á8ur, þa8 eptir var þing-
tímans og neitu8u hverri fjárkvö8inni eptir a8ra. Har8astar voru
þær rimmur, er spunnust út af kvö8 dómsmálará8herrans um 600
dala launavi8hót handa málsóknamanni ríkisins. Fulltrúarnir komust
strax inn á ofsóknir stjórnarinnar gegn blöSunum og fær8u til þess
mörg rök, a8 eigi ríkislögsóknarinn einn, en allur þorri dómenda
stillti fremur atkvæ8um síuum og dómum eptir bendingum stjórn-
arinnar, en sannsýni og rjetti. Stjórnin, sög8u þeir, væri smásmugul