Skírnir - 01.01.1866, Blaðsíða 71

Sprfnn.
FFJETTIR.
71
t>ess tima haft hjá Franz konungi i Rómaborg. Drottningin mnn
liafa gengi? hjer a<5 neySarkostum, því seinna sendi hún skripta-
föSur sinn, Tenorio, á fund páfa, a5 heiöast afláts og fyrirgefningar
á því, er honum væri gert til móSgunar í slíku rá8i. Sagt er aS
páfinn hafi skrifaS henni aptur sem mjúklegast, afsakaS hana og
huggaS. Önnur markverÖust uppástunga stjórnarinnar, er jiingiS
samjjykkti, var hreyting kosningalaganna, en þau nefna 200 rjála
skatt til kjörrjettar i staÖ fjögra hundrada, er áSur var til tekiS.
MeSan stöS á umræSunum um viSurkenning Italíu gerSi klerka-
lýSurinn versta ys af sjer, og leitaSi allra bragSa til aS aptra sam-
þykki drottningarinnar. Byskupar og prestar leituSu á fund hennar
svo hundruSum skipti, og hænarskrár komu meS 100 þúsundum
áskrifenda aS samtöldu, en í jpetta skipti þorÖi hún ekki aS sleppa
ráSi sínu í hendur þeirra, því hún mun hafa óttazt meir afleiSing-
arnar en reiSi klerkanna. þegar þeir sáu, aS þeir komu engu
áleiSis, urSu þeir enn æfari; prestarnir prjedikuSu ekki um annaS
en spilling og ódæmi vorra tíma, hömuSust á móti járnbrautum,
rafsegulþráSum, prentfrelsi og annari óleyfilegri nýbreytni, en báSu
Ítalíu allra bölbæna og spáSu henni óförum. Byskupinn af Tarra-
gona sagSi öllum hávaSa manna á Spáni búnar helvítis píslir, ef
ríkiS sættist vi<5 Italíu, og í Sevilla gerSist einn presturinn svo
ær í stólnum, aÖ menn ráku hann ofan, en út úr því urSu rysk-
ingar og áflog í kirkjunni. O’Donnel gaf sig ekki mikiS viS þessum
gauragangi, en kom þó sumum Jesúmanna á burt úr návistum
drottningarinnar og hir8arinnar, er lengi hafa komi8 vi8 fortölum
sínum, því ísabella er mesta hjegiljuskepna'. Sjcrílagi eru þau
l vetur ól drottningin son, en hann andaðist litlu síðar. Til góðrar
sængurfarar, og afkvæmi sínu lil heilsugjafar og langlílis, vitjaði
drottningin, er hún var komin á 9. mánuð, níu fyrirtaks líkneskja af
Máríu mey í Madrid, og til betri vara Ijet hún flytja eitt líkneskið f
svefnherbergi sitt rjett áður en hún lagðist. þressi Máría heitir »en
heilaga mær frá Carmen». Önnur Máría er þó meir tignuð, raeyjan
frá Atocha, og við hana þorði drottningin eigi að gera sjer svo dælt,
að taka hana til yflrsetu, en sendi henni til líknar við sig ágætan
möttulborða og skikkju. Hertogakonan af Hayar er eskimær þeirrar
Márlu,, og færði 1iún henni gjaflrnar í konungsvagni með sex hest-
um. Knn æðri eru þær Máríur, er kenndar eru við Montserat og