Skírnir - 01.01.1866, Blaðsíða 164

164
FiiJETTIR.
Bandar/kin.
þinggöngunnar er þá fór í hönd, en þeir ráía á þinginu mestum
fjölda atkvæSa. þingið var sett 4. desember sem vant er. I
ræSu sinni gerSi Johnson skýr og ítarleg skil fyrir stjórn sinni
og stefnu, fyrir hag og fjárhag ríkisins og afstöSu utanríkismál-
efna. Hann segir aSalmark sitt hafa veriS samdrátt og sáttir meS
norSur- og suSurhluta Bandaríkjanna. HervaldiS ætti aS hætta
um leiS og því væri öllu varpaS fyrir borS, er uppreistarstjórnin
hefSi gert og skipaS. þrælalausnin væri aSalmáliS og höfuSskil-
yrSi fyrir endurtöku SuSurrikjanna í sambandiS, en atkvæSarjettur
svertingja, eSa þegnrjettindi bæri eigi undir sambandsþingiS, heldur
undir ríkjaþingin. þingiS og stjórnin ætti aS eins aS sjá um
frelsi, atvinnu og menning svertingja, unz ríkjaþingin tæki viS því
máli. 8 millj. doliara var variS til eptirlauna handa örkumluSum
eSa munaSarlausum, 1 milljón 160 þús. 533 ekrur seldar til
nýbyggSa, flotinn minkaSur um 413 skip, þau í förum, en 117 á
flotastöSvum. Herinn var 1. maí 1 milljón 516 manna, en nú
ætti aS hafa aS eins 50 þús. undir vopnum. Skuldir ríkisins voru
31. okt. í haust 2740 miilj 859 þús. 750 dollara, og árstekjurnar
myndi verSa 112 millj. dollara minni en útgjöldin, en myndi sama
mun meiri áriS komanda. Hvernig hann vjek orSum aS viSskipt-
unum viS Englendinga og bótakröfunum, er sagt í Englands þætti,
en um viSskiptin viS Frakka (MexíkómáliS) talaSi hann fremur á
víSáttu, og kvaSst vona, aS Bandaríkin þyrfti aldri aS rísa til
varnar fyrir þjóSstjórnarskipan í Ameríku. NiSurlag ræSunnar
var þetta: „hjá oss er lýSstjórn, en um hana hefir einn stjórn-
vitringur í NorSurálfu sagt þaS, aS hún veitti fólkinu meira afl en
nokkur skipan önnur, af því aS hún vekti allra manna atgeríi og
krapta. Hvar má í sögu horfinna alda finna nokkuS á borS viS
þá farsæld, er vjer getum átt fyrir höndum? Hvar eru lög eSur
stjórnarskipufi, sem vor, aS þau samvari svo siSum fólksins eSa
megi vera því svo kær og liugstæS ? því biSjum vjer allir, aS en
ósýnilega hönd, er hefir leidt oss um myrka vegu, leiSi oss enn
til bróSurlegs samlags, aS vjer upp frá þessu megum skila vorum
eptirkomendum, og þeir aptur sínum niSjum, enni miklu arfleifS:
óveyklaSri meginstjórn og forræSisrjettindum hvers einstaks
ríkis.“