Skírnir - 01.01.1866, Blaðsíða 90

90
FRJETTIK.
Þýzkaland.
veriS í langan tíma, en þó brugSu fjelagsdeildir Sljesvíkur-Holtseta
á sama ráS og sóttu fundi me8 miklum áhuga og kappi, en J>á
var8, sem vita má, a<5 halda fyrir sunnan Egíará. Hjer fengu
Prússar ljós rölc fyrir því, sem þeir reyndar vissu, a8 bandamenn
þeirra fyrir sunnan bjuggu eigi yfir svo hollum og heilum ráSum,
sem þeim jiótti hlýía eptir sáttmálagerSina, og víttu peir þa8 nú,
a8 Gablenz Ijeti prinzinn og vini hans leika svo lausum hala.
Prússar fóru nú aS hafa glöggari gát á öllu og herSa tökin á Sljes-
víkurhúum, ef eitthvaS Jpótti tortryggilegt. I októbermánuSi fór
prinzinn í veiSaför og j>á um leiS heimhoS af Karli Glúcksborgar-
hertoga, er J>á var í EckernfurSu. þetta flaug sem hvalsaga og
gerSu nú margir menn úr Sijesvík sjer erindi til bæjarins til aS
fagna prinzinum. Ymsir emhættismanna tóku Jpátt í þessum hoilustu-
fögnuSi, en meira var að gert um óp og „hertoga11 köll, en Prússar
mundu l>ola, og kom Jegar sú ókyrrS á li8 jieirra, aS prinzinum
l>ótti ráSIegra a8 flýta sjer á burtu. Manteuffel veitti þeim harSar
átölur, er eitthvaS voru riSnir vi8 jiessa sögu, en rak suma frá
embættum. Prinzinum sendi hann þau skeyti, aS hann yrSi aS
hafa sitt leyfi til aS vitja Sljesvíkur í annaS skipti, því annars
mætti hann búast vi8 a8 verSa hafíur í var8hald. Rjett á eptir
auglýsti hann forhoS og viSlögur móti jpví a8 kalla prinzinn her-
toga. Yi8 Dani í NorSursljesvík hefir Manteuffel ekki átt í eins-
miklu stríSi og hina, enda hafa þeir varazt a8 bæra miki8 á sjer.
Dönsk blö8 í Sljesvík mæla þa8, er Prússar vilja, jpó fólkiB þegi,
en þa8 vita þeir, a8 undir þessari þögn dyljast hugaróskir og
vonir, sem eru gagnstæ8ar þeirra rá8ura. Me8 því a8 ummæli
útlendra bla8a — me8al þeirra eins bla8s á Prússlandi, Kölnar-
tí8inda — hafa þráfaldlega loti8 a8 því, a8 nor8urparturinn hyrfi
aptur til Danmerkur, er sem ánau8in hafi a8 eins glædt meir
vonir Dana um hagfeld umskipti til lykta. Til þess a8 láta ekkert
um grun gert í Sljesvík, vildi Manteuffel koma Dönum af þessari
vonar vanhyggju. I einni ræ8u sinni til embættismanna í Flens-
borg mælti hann þetta: „enginn þarf til þess a8 hugsa, a8 einu
fótarmáli ver8i skila8 aptur af Sljesvík. Yiti þa8 allir svo, sem
mjer er þa8 óefa8! Hermenn konungsins hafa láti8 bló8 sitt til
a8 vinna Dybböl og Als, en nú reisa þeir ný varnarvígi vi8 Als-