Skírnir - 01.01.1866, Blaðsíða 112

112
FRJETTIR.
Austurríki.
aírir af meiri háttar fólki, en prófessórar, hafi veriS viSstaddir enn
fyrsta dag í hátföasal háskólans. Keisarinn e8a hir? hans kom
hvergi nærri. þriðja dag hátífarinnar var haldif gildi, og lireyff u
menn J>ar í ræfum sínum vif málefnum J>ýzkalands. Schmerling,
er J>á var farinn frá stjórn, kvaf þaf áform Austurríkis, af end-
urskapa sambandsskipun þýzkalands. „Tvisvar", sagfi hann,
„hefir þaf mistekizt, en í þrifja sinn verfur þaf af takast! vjer
sjáumst aptur í Frakkafurfu vif Main!“ Hver veit nema hann
verfi sann§párri, en margir hjeldu þá?
Hin minni ríki.
Yjer þurfum ekki af fara mörgum orfum um þaf, sem öllum
er kunnugt, hvernig þessi ríki mef tvennu ólíku móti dragast til
hvers um sig af stórveldunum. þjófernismenn í enum minni
ríkjum hafa dregif taum Prússa, þó þeim nú hafi nokkuf skipazt
skap vif stjórn Bismarcks. J>eir munu velflestir í rauninni vera
samdóma enum prússnesku þjófernismönnum um þaf, af litlar vonir
eru til einingar og stórkostlegra þjófframfara á J>ýzkalandi, utan
Prússar nái forustu smáríkjanna, og mifríkin dragist — mef
blífu efa strífu — meir til fylgis viS þaS en Austurríki. „Lítilla
sanda, lítilla sæva“. J>jó8ernismenn vita, aS meSan svo margir
smáhöfSingjar geta tvístraS hugum manna á J>ýzkalandi og meS
atkvæSum brjálaS en meiri mál, muni þeir ávallt láta eiginn hag
í meira rúmi en þjóSsæmdir, ef svo her undir. J>eir vita, aS
Prússland frá öndverSu hefir eflzt og fengiS jafnan viSgang 1 þýzka
stefnu og haft allan aSalstyrk af þýzku þjóSerni, þar sem Austur-
riki hefir orBiS aS stySjast viS en slafnesku eSa viS Magýara.
J>essvegna verSur þeim aS þykja þaS ábyrgSarhluti, aS stöSva Prúss-
land á náttúrlegri rás og selja kjör J>ýzkalands í hendur Anstur-
ríki eSa miSríkjunum, og líklega óttast þeir meir slík umskipti
en stjórnaratferli Bismarcks. Frelsismönnum J>jó8verja getur heldur
eigi dulizt, a8 stjórnarfrelsi og þingstjórn sty8st vi8 meira alþjó8-
arfylgi og alj>jó8aráhuga á Prússlandi en annarsta8ar á J>ýzkalandi.
Af þessum rökum ætlum vjer a8 alþý8a manna í enum minni
ríkjum skiljist a8 eins me8 hálfum huga vi8 málstaB Prússa. Ö8ru
máli gegnir um höfSingja miBríkja og smáríkja. J>eim þykir sem