Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.01.1866, Blaðsíða 68

Skírnir - 01.01.1866, Blaðsíða 68
68 FRJETTIR. Ítftlía. stigamönnum unz landið er hreinsaS. Hinsvegar veríur á þa<5 a8 líta, a8 ekkert hefir meir dregi8 til siSleysis og óþegnskapar á Ítalíu, en þa<5, a<5 höf8ingjarnir höfSu jafnan útlenda menn á mála, og þegnar þeirra þóttust eiga þar vi8 fjandmenn sina, er hermenn þeirra voru eía emhættismenn. þvi má helzt ugga, a8 páfanum veröi þetta rá8 varla a<3 happi, ef önnur hetri skipti verSa því eigi samfara. Napóleon keisari hefir og haldiS þeim sáttakostum a8 páfanum, a8 ítalia skyldi taka vi8 % ríkisskuldanna, e8a svo miklu, er hæri a<5 jafna á þau lönd er páfinn hefir misst. Páfinn er í miklum fjekröggum og vildi sízt banna Itölum a8 horga skuld- irnar, og renturnar a8 auki, síSan löndin gengu undan, en hitt var eigi vi8 komandi, a8 hann fyrir þaS vildi kennast vi8 ríki Viktors konungs. J>ví sag8i einn af ráSanautum konungs: „páfinn vill taka vi8 fjenu, enhann vill ekki gefa oss neina kvittan.11 J>a8 er líka sem stjórn keisarans sje or8in fullþreytt á ráSleggingum vi8 páfann og öllu umstanginu fyrir valdi hans. Sendiherra Spán- verja kom fyrir nokkru síSan a8 máli vi8 Drouyn de Lhuys um vandræ8i páfastólsins, en rá8herrann svara8i, a8 enn „heil. fa8ir“ vildi engum rá8um taka, og Frakkland væri laust allra mála, þótt illa færi, því þa8 hef8i nú leita8 allra brag8a. „Frakkland getur“, sag8i hann, „hjálpa8 veraldarvaldi Eómabyskups til a8 lifa, en ekki aptra8 hinu, a8 þa8 fyrirfari sjer sjálft“. J>ó nú sje mjög foki8 í flest skjólin um slíkt fulltingi annara vi8 véraldar- valdi8, sem páfinn mundi kjósa, e8a þá íhlutan a8 utan, a8 löndum hans yr8i skila8 aptur, — þó jar8neskir konungar bregSist Eóma- byskupi, þykist hann samt eiga þa8 a8 konungi konunganna, a8 hann ver8i á8ur langt um lí8ur a8 skerast í mál kirkjunnar (þ. e. veraldarvaldsins), henni til vegs og sigurs. Á8ur hefir páfinn lýfet öruggri trú sinni á því, a8 honum sjálfum myndi au8nast a8 sjá ■ sigurdýrS kirkjunnar og ófarnaS fjandmanna sinna, en nú er sem trausti8 hafi veiklazt, og í ræSunni á nýárinu til kardínálanna segist hann a8 vísu eigi vita, hva8 fyrir sjálfum sjer liggi, þó hitt sje víst, a8 sumir þeirra, sem nú sje uppi, fái stórmerkin a8 líta. Lesendum vorum til fróSleiks er hezt a8 herma nokku8 af ni8urlagi ræSunnar: „Me8 öllu móti veita menn öllumegin árásir páfastólnum og heilagri kirkju, en í miBri hríSirmi verSur nú sami ’
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.