Skírnir - 01.01.1866, Blaðsíða 132

132
FRJETTIK.
Danmörk,
þaS frnmvarp, a3 setja ríkislögin gömlu (5. júni 1849) í staS ens
nýja frumvarps, og láta þau svo ná til allra mála, sem stofnaS
var í öndveríu. Svo fjölmennir eru Bændavinir í þeirri deild, a8
20 atkvæSi fylgdu uppástungunni gegn 27. Lögin voru samþykkt
óbreytt í þeirri þingdeild 9. des. meS 26 atkvæSum gegn 20.
í hinni deildinni gengu Bændavinir linlegar í móti, enda voru
þeir orSnir nokku3 sundurleitir um máliS. J. A. Hansen hafSi
þar framsögu af liálfu nefndarinnar og gat eigi nú gengiS í gegn
jákvæði sínu — e8a ef til vill einkamálunum vi8 Frijs greifa.
Honum og fleiri hans li8a mun hafa þótt ísjávert aS vanda meir
máliS fyrir enu nýja ráSaneyti, og þa8 því heldur, sem þeir vissu,
aS eigi myndi hetra taka viS, ef þaS yrSi aS víkja úr sætum.
Tscherning og Winther hjeldu helzt vörnum uppi. 22. des. voru lögin
samþykkt meS 61 atkv. gegn 27. Hjer var þá mikil ríkisþraut
afstabin og eru öll líkindi til, a8 eigi fari verr á þeim fundum,
er enn eiga a8 gera yfirlyktir málsins. „Kíkisdagurinn“ á nú a3
koma saman á ný 23. april/ en þegar þeirri setu er lokiS, ver8a
hafíar nýjar kosningar til ennar síSustu. MeS því a8 oss skortir
rúm fyrir en nýju ríkislög í þessu riti, en þau eru í flestum
greinum samhljóöa enum eldri, hefir oss þótt nóg, a8 geta
helztu breytingaratri8anna, e<5ur þeirra, er mest skiptu máli og
flokkana deildi á um. — Af mikilvægustu nýmælum, er rædd voru
til lykta á „ríkisdeginum11, má nefna en nýju sakmálalög. þing-
mönnum var8 afar langrætt um sum atri8i, einkanlega um líflát
til hegningar. Sumir (J. A. Hansen, A. Hage, Fallesen, Juel,
Nyholm og fl., alls 20) vildu taka þa8 úr lögum me8 öllu, og
þótti einna mest kve8a a8 ræSurökum Fallesens kapteins fyrir
þeirri uppástungu, þó hún gengi eigi fram á þinginu. þeirLiehe,
Klein, dómsmálaráSherrann og fl. fær8u þa8 einkum til í gegn
uppástungunni, a8 ríki8 hef8i engar öflugri varnir mót stórglæpum
en lífláti8, og alþýSu manna myndi þykja helzt of líti8 koma til
laganna ef þa8 væri úr numi3, enda færi slíkt of langt um fram
hugarlíf hennar og sko8anir. þess ver8ur og a8 geta, a8 vi81ög-
urnar leika á tvennu, þar sem líftjón var8ar, því e8a æfilöngu
þrælsvar8haldi og vinnu, utan vi8 mor8. — í fyrstu umræ8unni
um fjárhagslögin komust menn líti3 eitt inn á málefni íslands.