Norðurljósið - 01.01.1966, Page 46
46
NORÐURLJÓSIÐ
á syndhreinsaðri jörð. Inn á þessa hugsun kemur Pétur í fyrra
bréfi sínu, 3. kap. 20., 21. Skírnin er aðeins ætluð endurfæddu
fólki, ytra tákn hreinsunar á hjarta. Post. 15. 9.
Eiga nútímamenn að fylgja dœmi og boðum Krists og postul-
anna? Drottinn Jesús sagði: „Hví kallið þér mig herra, herra, og
gerið ekki það, sem ég segi?“ Lúk. 6. 46. Síðan sagði hann sög-
urnar af mönnunum tveim. Annar reisti hús sitt á bjargi, — mað-
ur, sem breytir eftir orðum Krists. Hinn byggði á jörðinni án
undirstöðu, — maður, sem heyrir orð Krists, en breytir eigi eftir
þeim. Kristur bauð að skíra þá, er gerast lærisveinar hans, og
hann sagði: „Ef þér elskið mig, þá munuð þér halda boðorð
mín.“ Jóh. 14. 15.
Sannkristnum mönnum sýnist oft sitt hverjum. Aldrei munu
þeir þó hafa deilt um það, hvort fyrirheit Krists væru í fullu
gildi enn í dag eða ekki. Þeir treysta þeim, reiða sig á þau og
fá að reyna, að þau eru sönn og í fullu gildi. En boð Krists og
fyrirmœli gengu út af munni hans alveg eins og fyrirheitin. Hvers
vegna hlýða þá ekki nema sumir lærisveinar Krists því boði hans:
að láta skíra sig í vatni sem lærisveina? S. G. J.
--------x---------
HANN NÁÐIST AÐ LOKUM.
Fyrir fáum árum var framið bankarán í Montreal af kanadisk-
um þorpara. Hans var síðan alstaðar leitað, en fannst hvergi.
Loks var það, að lýsingu af honum var sjónvarpð frá gervi-
hnetti, sem nefnist „Morgunnfuglinn.“ Bátaviðgerðarmaður í
Florida sá sjónvarpið, og lýsingin kom honum kunnuglega fyrir
sjónir. Hann gaf lögreglunni bendingu, og í þrjá daga var hún í
leyni í nánd við bát, sem maðurinn nefndi. Þá handtók hún eig-
anda bátsins. Þarna var bankaræninginn kominn!
Maðurinn varð undrandi og miður sín, þegar hann var tekinn
höndum, og spurði, hvernig þeim hefði tekizt að finna sig. „Ég
geri mjög sjaldan glappaskot," sagði hann.
Honum var þá sagt, með hverjum hætti hann náðist. „Það
þurfti gerfihnött til að ná mér,“ varð honum þá að orði.
Gerfihnettir og önnur tæki, sem lögregla ræður nú yfir, gera
lögbrjótum æ erfiðara að komast undan armi laganna. Þetta er
forsmekkur þess, er koma skal, því að „Guð mun leiða sérhvert
verk fyrir dóm, sem haldinn verður yfir öllu því, sem hulið er,
hvort sem það er gott eða illt.“ (Préd. 12. 14.)