Norðurljósið - 01.01.1984, Side 97

NORÐURIJÓSIÐ
97
uðu þau kaupsýslumönnum ónauðsynlega erfiðleika, ferða-
mönnum og kristniboðum. Þetta lagðist á huga minn. Kvöld
nokkurt gat ég ekki sofnað. I huganum var ég að reyna að
sanna, hve þetta væri ósanngjarnt. Þá greip Drottinn fram í
fyrir mér, stöðvaði mig með þessum hugsunum.
Hvers vegna ertu áhyggjufull? Getur þú með rökræðum
bætt úr þessu? Mundu, að hafir þú áhyggjur, treystir þú ekki.
En treystir þú, hefir þú engar áhyggjur. Setjum svo, að maður
eigi í máli, sem hann er ekki fær um að fást við sjálfur. Hvað
mundi hann gera? Eins og ég væri að tala við Drottin augliti
til auglitis, svaraði ég: Hann mundi fá duglegum lögfræðingi
það í hendur, fela honum það algerlega.
Hefir þú nokkurn duglegan lögfræðing, sem þú getur
snúið þér til? spurði Drottinn mig, afhent honum málið?
Auðvitað, svaraði ég. Vér höfum málafærslumann (árn-
aðarmann ísl. þýð.) hjá Föðurnum, Jesúm Krist hinn réttláta,
og hann getur aldrei brugðist
Ég bað Drottin að fyrirgefa mér, að ég hafði ekki treyst
honum eins og ég átti að gjöra, fól honum málið. Hið eina,
sem ég beiddist, var leiðbeining, væri það nokkuð, sem hann
vildi, að ég gerði. Hana fékk ég. Ráðleggingu hans fylgdi ég,
naut fyllsta friðar, og í gegn komst ég án allra minnstu erf-
iðleika.
3. Hinn máttugi Guð
Það er út fyrir takmörk tímans, er þriðja nafnið flytuh okkur,
fram fyrir skapaða heima, inn í Drottins upphaflega bústað
sem eilífur Guð. Æðri öllum herradómi, sérhverri tign og
valdi og dýrð um aldir alda. Yfir öllu er hann og ofar öllu,
megnar allt. Almætti hans er oss kunnugt. Vindinn kyrrði
hann og öldur, er hann gekk á vatninu. Vér höfum lært, að
læstar dyr lokuðu ekki úti nálægð hans. Ekki greiddu opnar
dyr inngöngu hans. Ávallt er hann nálægur. Sem Alvitur
þurfti hann þess ekki, að nokkur vitnaði um manninn, því
hann vissi hvað með manninum bjó. Faríseann slæga sá