Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Blaðsíða 49
4Í)
liendur þeim mönimm, er þeim þóttu standa sjer i
vegi og þeir vildu ná ljenum frá. Þannig náði Árni
■Gíslason, sem var ríkur og mikilhæfur höfðingi 1
utanför sinni 1555 jörðum þeim, er Ogmundur bisk-
up hafði átt, frá Eggert Hannessyni lögmanni, en
þeir voru óvinir hinir mestu Eggert og Árni. Þá er
Ormur Sturluson sigldi 1567, náði hann lögmanns-
dæminu og Barðastrandarsýslu frá Eggert Hannes-
syni, en þeir höfðu átt sína systurina hvor, Eggert
og Ormur. Jón, sem seinna varð lögmaður, og get-
ið hefur verið áður, sigldi 1568 með bróður sínum
Staðarhóis-Páli. Náði hann þá Reynistaðarklaustri
frá Gunnari Gíslasyni, er seinna varð mágur hans.
1579 náði hann og Þingeyraklaustri frá Hinrik
Gerkens. Mætti margt fieira telja af slíku, en þetta
þykir nægja, til að. sýna aldarháttinn. Mátti svo
heita, að fyrverandi eignir katólsku kirkjunnar væru
á hinum fyrstu 50 árum siðabótarinnar og jafnvel
lengur sífellt þrætuepli á milli hinna veraldlegu
höfðingja, sem þeir bitust um eins og gaddhestar
um illt fóður. Enginn gat þá nálega verið óhultur
um að mega halda þeim ljenum að staðaldri, er
hann hafði hönd á fest. En þeir illvígustu, harð-
íengustu og róggjörnustu urðu þar sem optar drýgst-
ir í skiptum.
Þá gekk ekki stórum betur með prestsembættin.
Biskuparnir, þeir Gísli og Oddur, flæktu opt prestum
nauðugum úr einu embætti inn í annað. Gjörði
Gísli biskup þetta optast, að því er hann ætlaði, i
þarfir kirkjunnar, en Oddur biskup einkum til að
koma frændum sínum í hin beztu prestaembætti
landsins. Þá er sjera Einar, faðir Odds, kom
norðan frá Nesi í Aðal-Reykjadal, en þar var hann
jprestur, var ekkert gott prestsembætti handa honum
4