Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Blaðsíða 181
181
og ekki vil sjá á prenti? Hvernig skyldi jeg vilja vera að
kosta upp á þá bók, sem steypist á höfuðið, af því að mínum
tillögum er enginn gaumur gefinn, eður þeim er vísað burtu
með einþykni og sjervizku? Þið ættuð að hafa nærgætni til
að sjá hvað ójafnt jeg stend að móti ykkur hinum. Þið
hafið leyfi mitt til að umsmíða og leggja fyrir það, sem jeg
sendi ykkur, að vild ykkar, — en látið svo aptur koma £
staðinn það, sem ykkur sýnist, að mjer fornspurðum, enda
þótt þið vitið, að jeg álít það skaðlegt. Eður hefi jeg ekki
beðið um ágrip af ýmsum nafngreindum ferðabókum — og
ekki verið bænheyrður? Hefi jeg ekki beðið um ræðu af
Ampére af Revue des Deux Mondes ? Hefi jeg ekki
heimtað útlendar frjettir — og ekki fengiö? Hefi jeg ekki
sent ykkur ræðu, sem mjer lá á, að kæmi strax eöur aldrei,
af því hún átti að greiða mjer veg til als, sem tala þurfti
við prestana — og ekki fengið rúm fyrir hana? Hefi jeg
ekki aftekið stafsetningar þátt í ár, þó öðru vísi væri en þessi—
og hann kemur? Því að eins skal ykkur hlýða, að hafa mig
fyrir útgefara, að þið traðkið ekki öllu, sem jeg legg til,.
þegar það er sprottið af þekkingu um, hvað bókinni hagar
og til þess mjer og okkur verði eitthvað ágengt. Hefði jeg
verið í Höfn síðan hann fór að koma út, skyldi hann hafa
orðið sú útgengilegasta bók og nytsamasta, sem boðin hefði
verið íslendingum. — —
Þú sjerð, að brjef þetta er skrifað í fullri alvöru víða
hvar, en það kemur af því, að jeg sje í hendi mjer, að
fyrirtæki okkar hlýtur að liðast sundur, eins og nú er komiö,
nema með lagi sje farið, og líka hinu, að jeg er og verö
jafnan þinn einlægur vinur
Tómas Sœmundsson.
VII.
l'fil Konráds]. BreiðabólstaT) 8. apríl 183B.
------Fyrstum byrja jeg því að skrifa þjer, því heldur
sem jeg veit að þykkja muni vera í þjer vegna brjefsins,
sem þú hefir fengið frá mjer með haustskipunum, en þó
hjer um bil varð að vera, eins og það var; því þó við aldrei