Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Blaðsíða 122
122
»Sitjið heilir dándiraenn. Það er upphaí máls
míns, að eg vil yður biðja, að þjer hlýðið mjer, og
geymið gerla það, hvað eptir fer, en þó að mjer
kunni að verða oftalað eður vantalað, vil eg rjetting
orða minna, þangað til eg kem þeim svo til lags,
sem þau eiga að vera. Friður og blessun vors
herra Jesú Krists, og árnaðarorð jungfrú sanctæ
Mariæ, mildasta árnaðarorð hins heilaga Olafs kon-
ungs og blessaða Þorláks biskups og allra guðs hei-
lagra manna virðist að vera með oss öllum sann-
kristnum mönnum, fyrst með sinni blessaðri brúði,
heilagri guðs kristni, og öllum, þeim sem hana
styðja eður styrkja. Sá himneski guð sendi sína
miskun yfir minn herra páfann, sem guð hefir skip-
að yfir alt kristið fólk, kardinála hans og legáta,
patriarka og. persóna alla. Þessa sama guðs hylli
skíni yfir minn herra keisarann, sem öll Norðurlönd
til lúta. Sá sami guð, sem vjer eigum ait gott und-
ir, styðji og styrki minn herra Noregskonung og
hans drottning, jarla hans og hertoga, riddara hans,
og alt þaðríkisins ráð, sem mínum (herra) konunginum
ráða holt og heilt, minn herra erkibiskup, og allan
lærdóm, þann sem undir hans vald og varðveizlu á
að vera. Þessa sama guðs vernd virðist að vera
með vorum laudsmönnum, sjerlega með vorum bisk-
upum, og hirðstjóra vorum, er kallast kanseler
kongsins, og hann hefir sitt rjettinda vald í hendur
fengið. Láti guð svo hvern lögunum stýra, sem
landinu er nytsamlegast, ósiðirnir eyðist en efiist
rjetturinn. Svo og með lögmönuum vorum og lög-
rjettumönnum, og öllum landsins höfðingjum, lögin
að leiðrjetta, friðinn að fylla. Láti almáttugur guð
svo hvern um sig af stjórnarmönnum vors latids,
bæði iærðum og leikum, svo í sinni stjett standa,