Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Blaðsíða 180
180
til hins betra, getur maður ekki unað því vel viS fyrsta álit,
•og þeir, sem ekki eru því smekkbetri, geta ekki sjeS, aS þaS
sje til batnaSar. Betra er okkur aS hafa iiSveizlu sjera Ólafs
og þvflíkra meS því að lofa einstoku missmíSum aS standa,
en aS fæla þá frá okkur meS hinu mótinu. HvaS þú drepur
á, aS hann sje ekki heils hugar viS okkur, þá hefi jeg heyrfc
þaS líka, en veit þar ekki um sönnur á, en viS skulum ekki
skipta okkur um þaS nje láta hann merkja neitt þar um;
annars kann þetta alt aS vera rógburður af öfund manna
við sjera Ólaf vegna lærdóms hans, og met jeg hann eins
■eptir sem áður.--------Þú segist ekki trúa öðrum en mjer
til þess, að ,bull Sverrisens' hafi bætfc fyrir okkur; trúa muntu
þó sjálfum þjer, er þú gazt til, að Polemiken viS Sunnan-
póstinn mundi hjálpa okkur um afsetningu, og það er nú
meining mín. Að öðru leyti er það rangt álitið, aS brjef
Sverrisens hafi þá verkun, sem þú getur til; það þykir eng-
um mikið í það varið. A meSan jeg skrifa þetta fæ jeg brjef
frá [Páli s/slumanni] Melsteð, hvar hann segir mjer, að nú
sje komið síðasta nr. af Sunnanpóstinum1. — — Jeg er
nú að spýta blóði dálítið og ætla því að hætta við þig. Jeg
hefi reynt, aS jeg á þar góðfúsan, sem að þú ert, en þá er
von, þú álítir mig dóna að meiri fyrir þetta brjef, en svo
or jeg nú, síðan jeg kom heim, búinn aS setja mig inn í
Íslands ásigkomulag, að jeg sje, hver hinn einasti vegurinn
er til að verða til nota og afkasta nokkru, og hann skal
jeg meS guðs hjálp reyna aS feta, þar til jeg legst í gröfina.
í>angað til er jeg og svo þinn T. Sæmundsson.
VI.
[Til KonráSs]. Breiðabólstat 21. &g. 1837.
------Ekki get jeg að gjört þó þig furði [á því], að jeg
'býðst til að ganga út, og reyna muntu, að það er mín al-
vara, ef ekki lagast. Eður hvernig getur þú vænt, að jeg
vilji heita forleggjari að því, sem jeg ekki sje neitt gagn f,
1) Hann hætti um stund að koma út við nýár 1837, en lifn-
aði við aptur ári síðar og kom út eitt ár (1838). Útg.