Andvari - 01.01.1972, Page 159
ANDVAM
ÍSLENZK LJÓÐLIST 1969—1971
157
Ögmundur Helgason hlýtur að vera nýsloppinn af bernskuskeiði, því að hann
er bersýnilega óráðinn í Fardögum. Bezt er um bók þessa, að Ogmundur kemur
dável orðum að bugsunum sínum. Lakast ,er aftur á móti, að hér kennir allt of
mikilla áhrifa frá öðrum skáldum, einkum Hannesi Péturssyni. Nýliðar verða
auðvitað að læra af kunnáttu og reynslu annarra, en sþeim er hættulegt að sætta
sig við annað eins ósjálfstæði og 'hendir Ögmund Helgason. Þó er vert að gefa
honum gætur. Litlu munar, að „Þjóðsaga" falli í náðina, og „Garcia Lorca“ er á
sinn hátt dálítið kvæði:
Gulur er sandurinn
í Granada
gengin spor mást skjótt
en minningin li'fir.
Á heita klettana
grætur sólin
geislum sínurn.
Spánn
aldrei mun blóð hans storkna
á jörð þinni.
Horfin ský Ömars Þ. Halldórzzonar (stafsetningin er skáldsins) eru eins og
litlar jurtir snemma á vori, og getur brugðið til beggja vona um spréttuna. Ómar
var aðeins sextán ára, 'þegar bókin kom út. Hann á 1-íka mikið ólært, ef fyrir
honum liggur að verða þroskað skáld og listrænt. Þó bendir ýmislegt til skáld-
gáfu í þessum skrýtnu og misheppnuðu kvæðum og ljóðið „Grasið og ég“ er
ein,s og örmjó silfuræð í gráu bergi:
Grasið er grænt
og grasið og ég hðfum ætíð
verið vinir
Þó
er eins og
eitthvað sé farið að slettast
upp í vinskapinn