Andvari - 01.01.1907, Blaðsíða 159

Pjóðfundurinn 1851.
153
Níelssyni, Þorvaldi Sivertsen og Árna Böðvarssynir
eða alls 36 þingmönnum. Ávarp þetta hefir að minni
vitund aldrei verið prentað og kemur það því nú í
fyrsta sinn á prent, og er það svolátandi:
Reykjavik, 10. dag ágústmánaðar 1851.
TIL KONUNGS.
Þcgnlegt ávarp 36 Pjóðfundarmanna, viðvikjandi
aðferð konungsfulltrúans á Pjóðfundinum
og nokkrum atriðum í stjórnarskip-
un Islands.
Þegar Yðar konunglega Hátign tók við stjórn, lýstuð Þjer
þvi yfir, að Þjer vilduð veita þeginim Yðrum frjálslegri
stjórnarskipun en áður var, og það var Yðarauðsjenn vilji,
að allir hlutar veldis Yðvars skyldu taka þátl í þessari
stjórnarbót, hver eptir því sambandi, sem hann stóð í við
konungsættina og við hina aðra liluta rikisins. Skömmu
síðar skipaði Yðar Hátign ráðgjafastjórn og lögðuð ábyrgð
stjórnarinnar þeim á herðar; lýstuð Þjer þarmeð yflr, að
Pjcr vilduð innleiða þjóðstjórnlegar grundvallarreglur og
byggja á þeim frjálsan samning við þegna Yðra um stjórn-
arskiþunina eptirleiðis. Stjórn Yðar tók þvinæst að búa
undir ríkisþing það, sem skyldi semja um stjórnarbreyting-
una, og þareð þessi stjórn einnig vildi sameina Slesvik,
ísland og Færeyjar konungsríkinu sem nánast, rjeðfhún
Yðar Hátign til að kjósa sjálfur menn fyrirhönd íslands og
Færeyja til að mæta á rikisþinginu. Pegar fregnir um
þetta bárust liingað til lands, hjeldu nokkrir málsmetandi
menn l'und á hinum forna alþingisstað vorum við Öxará,
og rituðu þaðan bænarskrá til Yðar Hátignar um að al-
þing vort—sem Yðar hásæli faðir hafði stofnað með sömu
rjettindum og þau þing, sem þá voru í öðrum hlutum veldis
lians, — mætti og l'á í islenzkum málum sömu rjettindi,
sem öðrum yrði veitt. Yðar Hátign svaraði þessari bæna-
skrá mildilega í brjefi Yðru 23. sept. 1848 og lieitið oss þar,
að ekkert skuli verða ákveðið um stöðu Islands i ríkinu
fyr en heyrt sje álit þings þess, er Yðar Hátign vildi boða
lii á íslandi sjálfu.
í því grundvallarlagafrumvarpi, sem lagt jvar fram á
rikisfundinum í Danmörku 1848, var stungið upp á, að ís-
land yrði einn hluti i þeim liluta veldisins, sem þá var