Eimreiðin - 01.07.1939, Qupperneq 100

EIMREIÐIU
Fornritaútgáfan.
Eftir Jón Asbjörnsson.
[Forseli Hins islenzlia fornritafélags, hr. Jón Asbjðrnsson, hæstaréttar-
málaflutningsmaður, lýsir í eftirfarandi grein tilhögun og rekstri útgáf-
unnar og svarar uni leið ýmsuni atliugasemduin, sem fram hafa komið
opinberlega um verð á Fornritunum, þar á meðal í grein í síðasta hefti
þessa tímarits. — Itilsij.]
í síðasta hefti Eimreiðarinnar birtist grein um Fornritaút-
gáfuna eftir Þórodd frá Sandi. Jafnframt því að greinarhöf-
undur viðurkennir kosti útgáfunnar kvartar hann yfir verð-
inu og telur almenningi ofviða að eignast hana sökum dýr-
leika. Þó það sé fátítt, að verðlag einstakra bókaútgefenda sé
gert að umræðuefni í tímaritum vorum, þá hefur Fornrita-
félagið orðið fyrir talsverðum ádeilum og aðkasti vegna verðs-
ins á útgáfubókum sínum, án þess að neinn þeirra manna, sein
um það hafa skrifað, hafi gert sér það ómak að grenslast eftir
því hjá stjórn félagsins, hvaða ástæður lægju til verðs bók-
anna, áður en þeir deildu á hana opinberlega fyrir verðið. Mér
þykir því rétt að skýra hvernig mál þetta horfir við frá okkar
sjónarmiði, sem að útgáfunni stöndum. Mun ég þá ekki binda
mig við að svara grein Þórodds eingöngu, heldur víkja einnig
að öðruin aðfinslum, sem fram hafa komið.
Til þess að mál þetta liggi sem ljósast fyrir, tel ég rétt að gera
fyrst nokkra grein fyrir því, hvað sérstaklega vakti fyrir okk-
ur forgöngumönnum Fornritafélagsins, er við ákváðum að
beita okkur fyrir vandaðri útgáfu íslenzkra fornrita, svo og
að skýra þann fjárhagsgrundvöll, sem útgáfustarfsemin hvílir
á. Er þetta hvorttveggja svo samtvinnað verðinu, að hjá því
verður ekki komist.
Þegar stofnað var til Fornritaútgáfunnar var hér fyrir ódýr
textaútgáfa af íslendingasögunum, ásamt Eddunum og Sturl-
ungu (útgáfa Sigurðar Kristjánssonar). Henni er það að þakka,
að helztu fornsögur vorar eru talsvert kunnar öllum þorra
landsmanna, einkum af eldri kynslóðinni. En til þess að sú út-