Stígandi - 01.04.1947, Síða 9
hasardblöð að ógleymdum þýddum klámsogum, sem eru hið
ljúfasta hunang yngri sem eldri.
Hver er örsök þessa ófremdarástands? Aldarandinn svara ef-
laust flestir. En er það ekki fleira? Eru ekki andans inenn þjóð-
arinnar að svíkjast undan skyldum? Hví eru þeir svo þögulir?
Hví þegja bókmenntafræðingarnir við öllum nýjum bókum?
Finnst þeim ntikilsverðara að gera uppskurð á einhverju látnu
góðskáldi, sem þjóðin hefir þegar tekið að hjarta sínu, heldur en
leiðbeina alþýðu manna um lesefni og veita ungum skáldum
sanngjarna gagnrýni, sem gæti orðið þeim ómetanleg hvatning
og vaxtarskilyrði? Eru þeir svo haldnir menntahroka, að þeir
þykjast yfir það hafnir að tala við alþýðuna og nýliðana í túni
Braga?
Svefnlæti íslenzksAf og til lesum við í pistlum Morgunblaðsins
þjóðarmetnaðar niðrandi klausur um þjóð vora. Eiga þær að liafa
birzt í þessu eða hinu erlenda blaðinu og Morgunblaðið er
lineykslað og við erum hneyksluð. Svo er ekki meira um það.
Við sofum áfram, hvað snertir þjóðarvirðingu vora. Ef til vill
er dærnið um svefn vorn átakanlegast, þar sem hann mun augljós-
astur erlendum þjóðum, en það er í sambandi við flugvelli
landsins. Svo ömurlegur varð loks gistihússreksturinn við Reykja-
víkurflugvöllinn, að flugráðið sá sér seinast sæmst að loka gisti-
lnisinu, en þá mun það líka hafa verið orðið slæmt. Átakanlegra
er þó Keflavíkurvallarmálið. Þar er um milliríkjasamning að
ræða og vitanlega ætti það að vera þjóðinni metnaðarmál, að sá
samningur sé haldinn vel og drengilega af hennar Itálfu og vel og
drengilega við hana. Allskiptar skoðanir voru um það, þegar
Keflavíkursamningurinn var gerður, hvort hann væri þjóðinni
hagfelldur. Urðu um það háværar deilur, eins og menn muna.
Þjóðvarnarlið var stofnað til að vera á varðbergi um, að samn-
ingnum yrði nákvæmlega fylgt. Síðan hefir ekki til Liðsins
heyrzt. Hins vegar hefir Þjóðviljinn, blað Sósíalistaflokksins,
verið mjög gífuryrtur um framkvæmd samningsins og valið þing-
mönnurn þeim, er að samþykkt lians stóðu, landráðamannsnafn.
Nýlega hafa orðið miklar umræður á Alþingi um framkvæmd
samningsins fyrsta árið. Deildi stjórnarandstaðan hart á stjórnina
fyrir að hafa haldið slælega á málstað þjóðarinnar gagnvart
Bandaríkjamönnum, en utanríkisráðherra varð fyrir svörum og
taldi allt harla gott og raunar stjórnin öll. Því miður virðist
STÍGANDl 87